– فرصتهائی را به یادگیرندگان بدهید تا در آن به یادگیریهای مورد علاقه خود بپردازند و یادگیری خود انگیخته آنان را تشویق کنید . – به کودکان فرصت دهید تا بدون ترس از عواقب ارزشیابی شما از کارشان به یادگیری ، تفکر و اکتشاف بپردازند . مشکل اساسی مدارس این است که در آنها اندیشه آفریننده یادگیرندگان به سبب معمول بودن به تنها مورد تشویق قرار نمی گیرد ، بلکه مورد ایراد و سرزنش هم واقع می شود سرزنش دانش آموزان به سبب داشتن رفتار و افکار غیر قالبی ممکن است ریشه های تفکر خلاق و توانائی کشف مسائل تازه را از همان روزهای نخستین آموزش رسمی در آنها خشک کند . فرصت دادن به کودک برای ارائه اندیشه های خود یکی از مهمترین اصول پرورش تفکر آفریننده و ویژگیهای ابداعی است . گیج و برلاینر در این مورد می گوید « معلمان باید محیطی را برای دانش آموزان فراهم آورند که مشوق و مولد رفتار آفریننده باشد ؛ آنها باید پس از بروز این رفتارها آنها را پاداش دهند و نیز فرصتهائی را برای استفاده از اندیشه های خلاق دانش آموزان در مدرسه فراهم آورند . » (آقائی قیشانی، 1377).  

4. تجارب کودکان را به موارد مخصوص محدود نکنید.

علاوه بر شرایط معمول و موقعبتهای متداول آموزش رسمی ، برای دانش آموزان فرصتهای تازه و متنوعی را فراهم آورید . برای مثال در درس علوم از دانش آموزان بپرسید اگر نیروی جاذبه وجود نمی داشت چه اتفاقی برای انسان می افتاد ؟ بیشتر سوالهائی را مطرح کنید که با «چگونه » و «به چه طریق» شروع می شوند از دانش آموزان بخواهید تا به طرح فرضیه بپردازند ، به استنباط دست بزنند و اطلاعات خود را برای تبین پدیده های جدید بکار برند سوالهائی را بپرسند که تعداد زیادی جواب داشته باشد سوالهائی که تنها یک جواب داشته باشند به تفکر همگرا می انجامند اما سوالهای دارای جوابهای زیاد مشوق به تفکر واگراهستند .(آقائی فیشانی،1377).

5. نسبت به اختلافات یادگیرنده گان با احترام برخورد کنید و در پرورش استعدادهای ویژه آنان بکوشید .

در یادگیری هرگز دانش آموزان را به رقابت با یکدیگر وادار نکنید ، و از یکسان بار آوردن آنان بپرهیزید هر فرد دانش آموز دارای استعدادهای ویژه و مخصوص به خود است که ممکن است از این لحاظ با سایر دانش آموزان فرق داشته باشد . در پرورش استعدادهای ویژه فرد فرد دانش آموزان بکوشید . شواهد موجود نشان می دهند که برخورد والدین و معلمان با کودکان در سالهای پائین کودکی بررشد استعدادهای کودکان تاثیر فراوان دارند . محققان همچنین در گزارش بررسیهای خود در رابطه با تاثیر معلمان بر ایجاد توانائیهای خلاق در کودکان چنین اظهار داشته اند: معلمانی که  بیش از همه مورد احترام علاقه افراد نخبه قرار داشتند معلمانی بودند که به این افراد امکان دادند تا متناسب با توانائیهایشان پیش بروند ، فرصت فعالیت کردن در موضوعهای دلخواهشان را به آنها می دادند و آنها را به تفکر وا می داشتند و کتابهای مهیج به آنان معرفی می کردند.( آقائی فیشانی ، 1377) آنچه مربی برای پرورش فکر خلاق باید انجام بدهد 1) معلم باید مطالب درسی را به صورت مسئله و معما برای شاگردان طرح کند: مطالعه کتاب یا گوش دادن به سخنان معلم در حفظ حقایق علمی و تاریخی در نحوه فکر و رشد قوه ابتکار شاگردان تأثیر ندارد. شاگرد باید مطالعه کند و به موقع خود به سخنان معلم گوش کند و حقایق علمی و ادبی و تاریخی را فرا گیرد ولی اینها همه به منزله وسیله‎ای است برای رشد تفکر در افراد. وقتی معلم به جای بیان مطالب درسی یا ذکر حقایق علمی یک یا چند مسئله را برای شاگردان طرح کند یا خود آنها را به طرح مسائل تشویق نماید و بعد شاگردان را به حل مسائل وادارد در این صورت مطالعه و بررسی حقایق علمی به عنوان وسیله‎ای برای حل مسائل ارزش خواهد داشت. مراحلی که درباره اجرای روش علمی یا روش حل مسئله بیان نمودیم باید مورد توجه مربیان قرار گیرد و کار تعلیماتی طبق آن تنظیم گردد. در این باره معلم باید موارد زیر را هم متمایز سازد: الف ـ خط مطالب یا فهم آنها. ب ـ فراگرفتن مطالب جزئی و بی اهمیت یا درک اصول و قواعد نسبتاً کلی. ج ـ تقلی و پذیرفتن آنچه دیگران گفته‎اند یا قضاوت مستدل درباره افکار و عقاید و پذیرفتن آنها. 2) تأمین احتیاجات اساسی روانی بچه‎ها: در این مورد توجه به احتیاج شاگردان به ابراز افکار و عقاید حود کمال اهمیت را دارد. معلم باید فرصت کافی برای همه شاگردان ایجاد نماید تا بتوانند افکار و عقاید و هنر خود را آزادانه بیان نمایند و به دیگران عرضه کنند. 3) اجرای روش های گوناگون: