بخش اول

2-1 نگاهی به تاریخچه اتوبوسرانی تهران ار آغاز تا به امروز

شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه یکی از شرکت‎های زیر مجموعه شهرداری تهران است که در ۲۵ فروردین ۱۳۳۵ به موجب “قانون تأسیس شرکت اتوبوسرانی عمومی” (۱۶ بهمن ۱۳۳۱، مجلس شورای ملی) تاسیس شد. بهمن ۱۳۳۱ “قانون تأسیس شرکت اتوبوس‎رانی عمومی” به تصویب مجلس شورای ملی رسید، و ۱۱ بهمن ۱۳۳۴ آیین‎نامه اجرایی این قانون نیز در ده ماده از سوی هیئت وزیران تصویب شد. سرانجام، ۲۵ فروردین ۱۳۳۵ شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه به عنوان نخستین شرکت سهامی اتوبوسرانی عمومی ایران با سرمایه ۳۰۰ میلیون ریالی (۳۰۰۰۰ سهم ۱۰۰۰۰ ریالی بانام) به شماره ۵۱۳۷ به ثبت رسید و محل قانونی آن در ساختمان شهرداری تهران تعیین شد. ۵۱٪ سهام این شرکت به نام شهرداری تهران و ۴۹٪ باقی‎مانده به نام اتوبوس‎داران سابق تهران شد. هیئت مدیره‎ای هفت نفری نیز مسئولیت اداره این شرکت را بر عهده گرفت که ۳ تن از آنان از بین سهامداران خصوصی دارنده ۴۹٪ سهام و ۴ تن آنان از طرف شهرداری تهران انتخاب شدند (تیمسار سرلشکر مهدی‎قلی علوی مقدم، رییس شهربانی کل کشور وقت با حفظ سمت به عنوان رییس هیئت مدیره و مدیرعامل، اسدالله اکرمی، نصیر دادخواه و سرهنگ ناصر امیر نصیری). این شرکت از تیر ۱۳۳۵ با راه‎اندازی خط یک با کرایه بلیت یک ریالی خدمات اتوبوسرانی خود را آغاز کرد. سپس، به تدریج خطوط اتوبوسرانی موجود از بخش خصوصی تحویل گرفته شد. هیأت نظارت بر اتوبوسرانی که فوقاً اشاره رفت عملاً بیش از 18 ماه به فعالیت خود ادامه نداد ولی درهمین زمان کوتاه کمک های مؤثری به راه اندازی شرکت واحد اتوبوسرانی تهران نمود . هیأت وزیران درجلسه30/8/1336 رسماً هیأت 7 نفری فوق را حذف نمود . دراین زمان یک نفر از کارشناسان حمل و نقل شهری تبعه انگلیس به نام جیساب و یک نفر آلمانی دیگر از مشاورین برجسته و بین المللی حمل و نقل شهری بود به عنوان مشاور به شرکت واحد مساعدت نمودند . حتی مشاور آلمانی مذکور که نامش آلفرد دیرکس بود به مدت 17 ماه از تاریخ12/9/1337 به مدیرعاملی این شرکت برگزیده شد. در تاریخ 29 اردیبهشت 1390 ، تعداد اتوبوس فعال شرکت 4000 دستگاه برابر اعلام وزارت کشور و به گفته رییس جمهوری وقت برای رسیدن به وضعیت مطلوب باید سالانه 1000 دستگاه اتوبوس اضافه تاشرایط مطلوب شود .

2-1-1 نگاهی به وضعیت منابع انسانی اتوبوسرانی تهران

هم اکنون شرکت واحد اتوبوسرانی تهران با تعداد9243نفر (آمار خرداد ماه 93)مشغول به فعالیت می باشد ،براساس آماردریافتی از توسعه منابع انسانی سازمان اتوبوسرانی از تعداد نفرات قید شده،تعداد4972نفرزیردیپلم،تعداد3238نفر دیپلم،تعداد377نفرفوق دیپلم،تعداد 601نفر لیسانس وتعداد49 نفردارای تحصیلات فوق لیسانس وبالاترمی باشند.

2-1-2 نگاهی به سامانه 3 ووضعیت منابع انسانی سامانه 3اتوبوسرانی تهران

سامانه 3 اتوبوسرانی تهران درمنطقه 4شهرداری تهران مستقر می باشد.نام قدیم این سامانه منطقه یک بوده است که پس از واگذاری خط (BRT3)به آن تغییرنام به سامانه 3 را داده است.لازم به توضیح است براساس آماردریافتی از توسعه منابع انسانی سامانه(معاونت اداری)تعداد 1740نفر در این سامانه مشغول فعالیت می باشند.از تعداد مذکور861نفر زیر دیپلم،تعداد701 دیپلم،تعداد74نفر فوق دیپلم،تعداد86 نفرلیسانس وتعداد8نفر فوق لیسانس وبالاتر می باشند.

بخش دوم

2-2 تعریف ارتباط

فرایند انتقال پیام از فرستنده به گیرنده به شرط همسان بودن معانی بین آنها.ارتباط، تعاریفی متعدد دارد به‌طور کلی، ارتباط را می‌توان شکلی از کنش متقابل دانست که از طریق نمادها صورت می‌گیرد. نمادها ممکن است اشاره‌ای، تصویری، تجسمی و لفظی باشد که به منزله محرک رفتار عمل می‌کنند (مک براید، ۱۳۷۵). در دنیای متحول امروز فرستنده پیام درپی آن است که ادراک مشترکی از یک پیام برای هرگیرنده پیامی به دست آورد. بنابراین هدف ارتباطات، دستیابی به اقدام هماهنگ بین پیام دهنده وگیرنده پیام می باشد. این بدین معناست که مفهومی که از درون فردی برخاسته است به میان دیگران راه یافته و توسط دیگران برداشت می شود. یعنی درواقع ارتباطات، برخی ازمفاهیم وتفکرات ومعانی ویا به عبارت بهترپیام ها را به دیگران تفهیم می کند. براین اساس ،ارتباطات را انتقال مفاهیم ویا انتقال نشانه ها ونیزانتقال ویا تبادل پیامها می دانند(فرهنگی،١٣٧٣ :41). ارتباطات بیانگر فراگرد ایجاد معنی است)دین،بارنلود ، ١٩۶٢ .( ارتباطات فراگرد تفهیم وتفاهم وتشریک مساعی است )نلسون و پیرسون ، ١٩٨٣ .( ارتباطات به گونه ای وسیع وگسترده تجارب مشترک تعریف شده است )فرهنگی، ١٣٧٣(44:. در فرهنگ لغت وبستر، واژه ارتباط با معادل هایی نظیر رساندن،بخشیدن، انتقال دادن، آگاه ساختن، مکالمه و مراوده داشتن، معنا شده است.فرهنگ فارسی معین، ارتباط را به معنی ربط دادن، بستن، پیوند، و …به­کاربرده­است. حوزه‌های تخصصی ارتباطات به مسایل مختلفی میپردازند از جمله: ارتباطات جمعی, ارتباطات توسعه, مطالعات رسانه ای, ارتباطات سازمانی, زبان شناسی اجتماعی, تحلیل گفتمان, زبان شناسی شناختی, معنی شناسی, پیدایش و گسترش اندیشه های جامعه شناختی ارتباطات  پیدایش و گسترش اندیشه های جامعه شناختی ارتباطات.