2-3-12  مدل پژوهشی

2-3-12-1 مدل نقش فن آوری اطلاعات و ارتباطات در توسعه منابع انسانی

محور توسعه منابع انسانی، وجود اطلاعات کاربردی و جدید است. اطلاعات در یک فرآیند منطقی به نام تکنولوژی اطلاعات می تواند به ایجاد توسعه توانمندی های جدید در منابع انسانی کمک کند. به طور کلی فن آوری اطلاعات و ارتباطات در ابعاد زیر به توسعه منابع انسانی منجر می شود(شکل 2-12 ) : شکل 2-12  : نقش فن آوری اطلاعات و ارتباطات در توسعه منابع انسانی

• توسعه حرفه ای : یکی از نشانه های عملیاتی انسان توسعه یافته که به اشتغال کمک می کند و یا فرآیند اشتفال را تسهیل می سازد، داشتن مهارت هایی است که زمینه های رشد و توسعه را فراهم می سازد. زمانی که ظرفیت های مهارتی آماده توسعه باشد ولی محتوای متناسب با آن فراهم نشود، مهارت ها بعد از مدتی کهنه شده و نیاز سازمان و فرد را برآورده نمی کند. در این زمان اطلاعات ظرفیت های خالی و کهنه شده را جانی دوباره می بخشد و به توسعه مهارتی کارکنان کمک می رساند و این به خاطر این است که اطلاعات جدید توقعات جدیدی را در افراد سازمان ایجاد و بعد از مدتی اطلاعات تبدیل به روش کار و مهارت می گردد و جبهه های جدید مهارتی و کاری ایجاد می شود. به طور کلی فن آوری اطلاعات و ارتباطات، در ابعاد زیر به توسعه مهارتی کارکنان کمک می کند:

1. مهارت های کهنه را بازسازی می کند.
2. ظرفیت های خالی قبلی را تکمیل می سازد.
3. مهارت های جدید به وجود می آورد.
4. مهارت آموزی فرآیندی می شود.
5. بین مهارت کارمنان پیوند ایجاد می کند(محمد نژاد، 1380،ص41).

• نهادینه شدن تغییر و نوآوری : یکی از نشانه های توسعه یافتگی انسانی این استت که دائماً افکار جدید را تولید و به کارگیرد و به تعبیری خلاق و نوآور باشد. زمینه و محور خلاقیت، وجود اطلاعات کافی است تا بتوان اطلاعات را باهمدیگر ترکیب و مجموعه های جدیدی را ساخت که دارای ویژگی و کاربردهای جدیدی باشند. نهادینه شدن تغییر و نوآوری بستگی به برخورد انسان با ازطلاعات تولیدی دارد. در یک فرآیند تعاملیف فن آوری اطلاعات و ارتباطات و انسان بر روی همدیگر اثر گذاشته و اگر خوب عمل شود تغییر و نوآوری نهادینه می گردد. به عبارتی دیگر، زمانی که نفوذ فن آوری اطلاعات و ارتباطات و میزان پذیرش از سوی انسان ها کم باشد در این وضعیت تغییری ایجاد نخواهد شد و همه تلاش و انرژی صرف حفظ وضع موجود می شود. زمانی که نفوذ فن آوری اطلاعات و ارتباطات زیاد ولی افراد زمینه پذیرش نداشته باشند، اطلاعات بدون مشتری می ماند و نتیجه ای عاید نمی گردد و زمانی که نفوذ اطلاعات کم ولی پذیرش آن زیاد باشد در فضای تشنگی اطلاعات خلاقیت حاصل می شود و شکل مطلوب این است که نفوذ تکنولوژی زیاد و میزان پذیرش هم زیاد باشد که حاصل آن تلفیق خلاقیت و تغییر است 0سلطانی، 1382، ص43).