[30] نوربها، (رضا)، حقوق جزای عمومی، صص 283-284. [31] مارک آن سل، دفاع اجتماعی : ترجمه دکتر محمد آشوری و دکتر نجفی برند آبادی، چاپ دانشگاه تهران [32] ژان پرادل، تاریخ اندیشه های کیفری، ترجمه دکتر نجفی برند آبادی چاپ دانشگاه شهید بهشتی [33] ژان لارگبه، حقوق جزای عمومی، چاپ 1994 ، ص43و44 [34] همان مولف، حقوق جزای عمومی، چه می دانیم چاپ دوره 1995 ص 43 و 44 [35] ژان لارگبه، حقوق جزای عمومی، ممانتو، چاپ دالوز. [36] اثر پیشین [37] ژان لارگبه ، اثر پیشین، و ویلفرید ژان ویدیه، حقوق جزای عمومی، چاپ مونت کریستین، پاریس 1991 [38] نوربها (رضا)، زمینه حقوق جزای عمومی ، انتشارات کانون وکلای دادگستری ، چاپ اول، سال 69، ص308 [39] ژان لارگیه، حقوق جزای عمومی، مجموعه چه می دانیم، ص45 [40] به ماده 23 قانون مجازات جرائم نیروهای مسلح مراجعه شود. [41] ژان لارگیه، حقوق جزای عمومی، مجموعه چه می دانیم ص46 [42] مانند ردیف 12 در بالا = اثر پیشین [43] رجوع شود به مقدمه آئین نامه انضباطی نیروهای مسلح جمهوری اسلامی ایران ، ص 10 [44] ماده 4 رجوع شود به مقدمه آئین نامه انضباطی نیروهای مسلح جمهوری اسلامی ایران، ص10 [45] رجوع شود به مقدمه آیین نامه انضباطی نیروهای مسلح ص 7 تا 9 [46] رجوع شود به ماده 6 آئین نامه انضباطی نیروهای مسلح [47] رجوع شود به بند پ ماده 11 آئین نامه انضباطی نیروهای مسلح [48] بررسی روابط آمر و مامور در ارتش، بازگیر (ید اله)، مجله دادرسی شماره 4 سال اول شهریور و مهر 76، از صص 54 ، 55، 56 [49] به منظور اطلای بیشتر در این زمینه ر. ک، تبیین مسئوولیت آمر و مأمور در قانون به کارگیری سلاح توسط مأموران نیروهای مسلح و در موارد ضروری به مجله های سازمان قضائی نیروهای مسلح شماره های 76 و 77 سال 1386 (عبدالکریم کارمزدی) [50] – در این خصوص مراجعه شود به بند 226 حکم تجدید نظر مورخ 20 فوریه 2001 دادگاه کیفری بین المللی برای یوگسلاوی سابق در پرونده «سلیبیچی» به شمارهIT-96-21-A َ:« بند 3 ماده 7 اساسنامه دادگاه کیفری بین المللی برای یوگسلاوی سابق مربوط است به مسئولیت مقام مافوق که علی رغم آگاهی، در انجام اقدامات لازم کوتاهی کرده است.. با این همه، بر اساس این ماده، غفلت در انجام وظیفه برای کسب آگاهی به عنوان جرم جداگانه تلقی نمی شود و بنابراین، مقام مافوق بر اساس این ماده قانونی، برای این گونه کوتاهی ها مسئول شناخته نمی شود بلکه صرفاً به خاطر کوتاهی در اتخاذ تدابیر لازم و معقول برای پیشگیری از نقض قواعد حقوق بشر دوستانه بین المللی و مجازات مرتکبان آن مسئول شناخته می شود.