گفتار دوم :توهین به مقدسات در قانون تعزیرات بند اول : رکن قانونی ماده 513 قانون تعزیرات رکن مادی این جرم است «هر کس به مقدسات اسلام یا هر یک از انبیای عظام یا ائمه طاهرین(ع) یا حضرت صدیقه طاهره(س)اهانت نماید اگر مشمول حکم ساب النبی باشد اعدام می شود در غیر این صورت به حبس از یک تا پنج سال محکوم خواهد شود». بند دوم : رکن مادی اهانت به مقدسات نیازمند به فعل مثبت مادی  یامعنوی وهن آور است . آن اهانت گاه ذاتی است و گاه نسبی مثلا هرگاه یک کتاب مقدس را به گوشه ای پرتاب کنیم ، هرچند این عمل نسبت به بسیاری از کتب ایرادی ندارد ولی این کار با توجه به اوضاع و احوال و شرایط ممکن وهن آور است . در توهین ساده ملا ک وهن آور بودن عمل (اعم از سخنانی ،کاریکاتور ،عکس ،حالت نوشته مراسله و ..)عرف است . اما برخلاف توهین ساده ، نباید موقعیت زمانی و مکانی  و اجتماعی وهن و شخصیت طرف توهین را نباید در نظر گرفت . زیرا مقدسات در همه زمان ها و مکان ها شرا یط ارزشمند هستند. این جرم جرمی مقید است . یعنی صرف انجام عملی به  قصد توهین کافی نیست بلکه باید در عرف آن عمل یا لفظ اهانت باشد. قانونگذار در ماده 513 از کلمه«سب» استفاده کرده است و در ماده 608 از «فحش و الفاظ رکیک» .فحش در لغت به معنی:«القبیح من القول»، گذشتن از حد اعتدال و استفاده از الفاظ مستهجن برای تحقیر و تضعیف طرف مقابل است[132]  .لذا سب می تواند همان فحش بوده و که در واقع یکی از مصادیق مجرمانه این جرم باشد ، نه تنها مصداق آن همچنین ارتجالی بودن  ویا اینکه اگر گوینده در جواب دیگری و یا به تحریک او این اقدام را کرده باشد فرق ندارد. موضوع جرم در توهین ساده مضوع جرم اشخاص حقیقی است«افراد». اما در در ما نحن فیه اشخاص حقوقی را نیز (چنانچه در زمره مقدسات قرار بگیرند ) شامل می شود . همچنین در خصوص پیامبر اسلام(ص)،ائمه معصومین(ع) و حضرت صدیقه طاهره(س) در صورتی که این اهانت ها سب باشد که مشمول صدر ماده و الا تعزیر(حبس) خواهند شد . در خصوص مقدسات اسلام باید گفت این کلمه ابها م دارد برخی چیزها مثل نماز مورد احترام همه مسلمین است آما برخی موارد،نثلا کسی نماز مساف را شسته بداند یا نه؟ اگر کسی به این نظرا ت مشهرو مخالفت ور زد جرم کرده است؟در این خصوص باید حکم مشتبهات را به عرف متشرعه واگذار کرد  و قاضی با مراجه به این عرف حکم قضیه را به دست آورد . نکته دیگر این فصل ذیل مقدسات مذهبی آمده نه مقدسات اسلام ،آیا مقدسات سایر مذاهب الهی را هم امل می شود ؟باعنایت به این که قانون اساسی سایر مذاهب الهی را به رسمیت شناخته و گاهی احترام به مقدسات آنان احترام به مقدسات اسلامی را به همراه دارد (مثلا بیت المقدس)،همچنین باتوجه به اطلاق «انبیاء عظام »می توان توهین به مقدسات آنان را در صورتی که جزءمقدسات  اسلام باشد را شمول این ماده دانست. اشکالی که در این ماده وجود دارد عبارت عام «مقدسات اسلام» است.آیا مرا دمقدسات شیعیان است یا مقدسات اهل تسنن را نیز در بر می گیرد؟ یا مقدسات مشترک همه مسلمین مراد است؟باپذیرش هر یک از حالات قوق تبعات آن را نیز را باید پذیرفت .اگر مراد مقدسات سایر فرق اسلامی نیز باشد در این صورت آیا مقدسات وهابیت که دارای منشا استعماری است ،نیز شامل می شود ؟ اگر مقدسات مشترک همه فرق اسلامی را ملاک بدانیم اشکال پیچیده تر می شود زیرا بسیاری از مقدسات شیعیان از طرف سایر فرق مقدس تلقی نمی شوند(مانند حرم امامان و روزهایی مثل عاشورا … )شاید بتوان گفت با توجه به عنوان فصل که ذیل عنوتن مقدسات مذهبی آمده است و با توجه به این که مذهب رسمی کشور شیعه اثنی عشری می باشد ، و این که در نگاه ما بسیاری از مقدسات سایر مذاهب اسلای ضمن اینکه برای اهل تشیع مقدس نیستند بلکه منفور نیز می باشند،مراد مقدسات شیعه اثنی عشری است. البته با توجه به اصل عدم تفسر موسع نصوص جزایی بهتر بود قانونگذار مصادیق آن را به صورت واضح تری بیان می کرد. نتیجه مجرمانه اهانت نسبت به مقدسات مذهبی جرمی است مطلق وصرف رفتار وهن آور نسبت به یکی از موضوات آن کافی و نیازی به نتیجه خاص ندارد. شخصیت مرتکب جرم قانونگذار در ماده513 ازکلمه«هرکس» استفاده کرده لذا دین،تابعیت،جنسیت،جایگاه اجتماعی و..مرتکب تأثیری  در تحقق جرم ندارد . بند سوم : رکن معنوی این جرم ازجمله جرایم عمدی است لذا به سوءنیت لازم دارد .که سوءنیت عام آن اراده انجام عمل وهن آور است. وسوءنیت خاص آن خواست تحقق مجرمانه یعنی تحقیر و استخفاف طرف است.البته تحقق نتیجه لازم نیست. ». نکته دیگر اینکه مرتکب باید علم به موضوع داشته باشد.یعنی بداند امری که به آن توهین می کند بداند از جمله مقدسات اسلامی است.البته علم به موضوع با علم به حکم متفاوت می باشد.