• اعتباری بودن :مهمترین ویژگی اجاره به شرط تملیک ، اعتباری بودن آن است ، به این معناکه موجردراین قرارداداعطا کننده اعتبار ومستأجر گیرنده اعتباریاتسهیلات محسوب می گردد.

  حالات مختلف اجاره به شرط تملیک اعتباری اینگونه است که اجاره دهنده ، عین مستأجره راازقبل مالک بوده است واجاره گیرنده درتهیه آن دخالتی نداشته است واجاره به شرط تملیک درقالب یک گروه قراردادی متجلی نمی گردد ، چراکه دراین حالت تنهایک قراردادبه وقوع می پیوندد وآن هم قراردادمذکوربین دوشخص یادشده می باشد ویااینکه اجاره دهنده ، عین مستأجره راازقبل مالک نبوده است و بادخالت اجاره گیرنده ، جهت اجاره به وی خریداری کرده باشد ودرفرض مزبور اجاره به شرط تملیک به شکل یک گروه قراردادی نمایان می شود ، بدین نحو که قرارداد اول بیعی است که فی مابین ثالث واعتباردهنده واقع می شود وپس از مالک شدن اعتباردهنده ، قرارداد دوم که برمبنای اجاره به شرط تملیک تحقق می پذیرد، فی مابین اعتباردهنده واعتبارگیرنده منعقدخواهد شد.

• لازم بودن:اصل لزوم درمعاملات وقراردادها ، اجاره به شرط تملیک رانیز دربرمی گیرد ، چراکه این یک اصل کلی وفراگیراست وهمه قراردادها و عقود ازآن تبعیت می کنند. لذاهیچ یک ازطرفین حق فسخ آن راندارند، مگرآنکه مطابق آنچه ماده 219 قانون مدنی ایران مقرر داشته است به رضای طرفین اقاله یابه علت قانونی فسخ گردد.
• معوض بودن:معوض بودن از جمله ویژگیهای اجاره به شرط تملیک است که باتوجه به نوع قرارداد ومبادله عوضین ، تحت هرعنوان احراز می شود . دراجاره ، تملیک منافع دربرابرعوض معین انجام می گیرد ، یعنی مستأجرنیزمالی رابه موجرمی دهد یاتعهد پرداخت آن را می کند ولذاوجودعوض ، مانندمنافع موردتملیک ازعناصراصلی عقداجاره است وازهمین جهت است که عدم تعیین اجاره یاتوافق درباره بی عوض بودن اجاره ، عقدراباطل می کند وبه عبارت دیگر ، وجودعوض مقتضای ذات اجاره است وباقراردادخصوصی نمیتوان این وصف راازاجاره گرفت وازهمین روست که بند سوم ماده 490 قانون مدنی ایران ، پرداخت مال الاجاره رادرمواعدی که بین طرفین مقررشده است برمستأجرتکلیف کرده است.
• مدت داربودن: درعقداجاره به شرط تملیک ، مدت اجاره نباید ازطول عمرمفید اموال موضوع اجاره تجاوز کند وچون طول عمرمفید اموال هم به بانکها ابلاغ شده است ودرمورد هریک ازاموال بایستی به جدول مزبورمراجعه کرد ومدت راتعیین نمود.
• مغابنی بودن :مغابنی بودن عقداجاره ناشی ازمعاوضی بودن آن است ، یعنی وقتی که مقصود موجرازتملیک منفعت ، تحصیل عوض است ودرمقابل ، مستأجرعوض رابا این قصدبه ملکیت موجر در می آورد که منفعت رامالک گردد ، بدیهی است که هریک ازطرفین درپی آن است که اولا ازناحیه معامله ای که انجام می دهد متضرر نگردد وثانیا خواهان انتفاع نیزهست که دراجاره به شرط تملیک نیز همین ویژگی وجوددارد.
• کتبی بودن :نظربه آنکه اجاره به شرط تملیک به عنوان عقدی معین درقانون مدنی ایران احصاء نشده است ، باتوجه به برخی ازموادقانونی که درباره اجاره به شرط تملیک مقررشده است ، میتوان به طور ضمنی کتبی بودن ولزوم مکتوب بودن آن رااحراز نمود.

به عنوان نمونه ؛ براساس ماده 17 دستورالعمل اجرایی اجاره به شرط تملیک مصوب 19/1/1363 شورای پول واعتبار، « بانکها مکلفند درقرارداد اجاره به شرط تملیک قید نمایندکه قرارداد مذکوربراساس توافق طرفین درحکم اسناد لازم الاجرا وتابع آیین نامه اجرای اسناد رسمی می باشد» ، بدیهی است بدون انعقادعقدبه صورت کتبی امکان اینکه قراردادمذکوربه عنوان سند لازم الاجرامورداستفاده قرارگیرد وجودنخواهد داشت.