2-6-1-1-  حقوق مالی این حقوق قائم به شخص نیستند و قابل انتقال و واگذاری هستند. عدم قابلیت انتقال این حقوق، استثنا بر اصل محسوب می‌شود. 2-6-1-1-1-  سهیم شدن در سود و ذخایر شرکت قسمتی از سرمایه‌ی شرکت با آورده‌ی شریک تامین می‌شود، در نتیجه حق سهیم شدن در سود شرکت به شریک داده می‌شود. میزان سود هر سهام‌دار در مجمع عمومی‌عادی‌سالانه معین می‌شود (م 240 ل.ا.ق.ت). مجمع عمومی نمی‌تواند سود شرکت را بدون لحاظ کردن عدالت تقسیم کند و به عده‌ای سود را بپردازد وعده‌ای را از بردن سود محروم کند. سود باید متساوی پرداخت شود مگر سهامدار، دارای سهام ممتاز باشد و سود قابل تقسیم با توجه به ارزش اسمی سهام تعیین شود. سود باید نقد پرداخت شود و نباید به شکل سهام جدید و یا سهام جایزه به سهامدار پرداخت شود. اگر شرکت سودی نداشته باشد، طبیعتا به سهامدار سود تعلق نمی‌گیرد. پرداخت سود زمانی صورت می‌گیرد که شرکت سود قابل تقسیم برده باشد؛ در صورتی که شرکت سودی نبرد؛ پرداخت هرگونه وجه به سهامدار، پرداخت سود موهوم است که ق.گ آن را ممنوع کرده است (م 240 ل.ا.ق.ت). پرداخت سود موهوم، در واقع تقسیم سرمایه‌ی شرکت است که وثیقه پرداخت طلب طلبکاران است. پرداخت سود ثابت نیز به بعضی سهامداران ممنوع و منظور از سود ثابت این است که در اساسنامه پیش‌بینی شود یا در مجمع عمومی تصمیم گرفته شود که به بعضی سهامداران بدون توجه به سود یا زیان شرکت در هر سال مالی وجه معینی پرداخت شود. 2-6-1-1-2–  سهیم شدن در دارایی شرکت زمانی که شرکت منحل می‌شود و داریی شرکت فروخته و دیون شرکت نیز پرداخت شود، آنچه باقی می‌ماند به میزان ارزش اسمی سهم سهامداران بین ایشان تقسیم می‌شود. اگر سود شرکت تقسیم نشود، در این صورت این سود جزء ذخایر شرکت قرار می‌گیرد. این سود متعلق به سهامداران است و در زمان انحلال شرکت باید بطور مساوی، مگر در خصوص سهام ممتاز، بین سهامداران تقسیم شود. ممکن است زمان انحلال شرکت مبلغ سرمایه کم شده باشد که در این صورت نیز سرمایه و دارایی موجود شرکت بین سهامداران با توجه به مبلغ سهام بین صاحبان سهام تقسیم می‌گردد. م 240 ل.ا.ق.ت مقرر می دارد: «نحوه پرداخت سود قابل تقسیم توسط مجمع عمومی تعیین می‌شود و اگر مجمع عمومی در خصوص نحوه پرداخت، تصمیمی نگرفته باشد هیأت مدیره نحوه پرداخت را تعیین خواهد نمود و پرداخت سود به صاحبان سهام ظرف مدت 8 ماه پس از تصمیم مجمع‌عمومی راجع به تقسیم سود انجام می‌پذیرد. این مهلت قابل تمدید نیست و پرداخت سود از طریق واریز مبلغ آن به حساب بانکی شخصی اشخاص ذی‌نفع صورت می‌گیرد یا به صورت نقدی از طریق حواله یا از طریق دیگر بر حسب نظر مجمع عمومی». 2-6-1-1-3–  حق تقدم خرید سهام جدید در صورت افزایش سرمایه صاحبان سهام قدیم برای خرید سهام جدید حق اولویت دارند. بر حسب ماده 160 ل.ا.ق.ت سهامداران قدیم در خرید سهام جدید، نسبت به سایرین حق تقدم دارند، زیرا اگر شرکت دارای ذخایر زیادی باشد، خرید سهام به قیمت اسمی، صاحبان سهام جدید را شریک در ذخایر شرکت می‌کند و عادلانه نیست که صاحبان سهام جدید از حقی که متعلق به صاحبان قدیم است، استفاده کنند. این حق قابل انتقال است و صاحب این حق می‌تواند آن را به دیگری منتقل کند و حتی در قبال آن وجه یا امتیازی دریافت کند. بر این اساس، این حق، حق مالی است. حق تقدم موقت است، زیرا قانون در م 166 ل.ا.ق.ت، حد اقل 60 روز را در نظر گرفته است. این حق متزلزل می‌باشد؛ زیرا مجمع ‌عمومی‌فوق‌العاده می‌تواند حق تقدم سهامدار را نسبت به پذیره‌نویسی تمام یا قسمتی از سهام جدید از آنان سلب کند.