P(x): احتمال این که مقادیر خصیصه های شی x بدون توجه به کلاس آن برای ساخت قواعد انتخاب شود. فرضیه الگوریتم بیزین بر اساس فرمول زیر می باشد: P(ci|x)=P(x|ci) P(ci) / P(x)
1-2-1- مدیریت شهری و شهرداری
چالش شهری در هیچ جای دنیا به اندازه ی آسیا مشهود نمی‌باشد. امروزه 38 درصد از جمعیت این ناحیه در شهرها زندگی می‌کنند، این نسبت اکنون در ایران حدود 70 درصد میباشد و پیش‌بینی میشود تا سال 2020 این مقدار از 80 درصد فراتر رود. متخصصان شهری اکنون پدیده ی جدیدی را در بین این کلان‌شهرها شناسایی کردهاند؛ انباشت و تراکم انبوهی از شهرها با اندازه‌های مختلف که قبلاً به صورت مجزا بوده‌اند ولی هم چنان هویت فیزیکی خود را حفظ نموده‌اند، روی‌هم انبوهی از جمعیت 20 و حتی 30 میلیون نفری را به صورت شبکه‌ای به‌وجود می‌آورند؛ به عنوان مثال منطقه ی شهری تهران که شامل شهرهای تهران، ری، اسلام‌شهر، شمیرانات، شهریار، رباط‌کریم و کرج میباشد، همگی با وجود حفظ بافت کهن خود به هم‌دیگر چسبیده‌اند. در تعدادی از این شهرها، پیش‌بینی میشود که مسائلی از قبیل عرضه ی خدمات پایه، طی مسافت از خانه تا محل کار و دفع ضایعات و زباله‌ها که تا کنون بسیار معضل‌آفرین بوده‌اند در دهه‌های آتی چندین برابر افزایش یابند(وست فال و دویلا،1386، صص1و2). گستردگی و پیچیدگی مسائل شهری و رشد و توسعه ی روزافزون شهرها، مدیریت امور شهر را به وظیفه ای دشوار تبدیل نمودهاست. علاوه بر موضوعاتی هم چون محیط زیست، حمل و نقل، ایمنی و برنامه ریزی شهری، یکی از عوامل مهمی که تأثیر فزاینده و تعیین کننده ای بر عوامل سازنده ی شهری دارد، مدیریت شهری است. اگر شهر هم چون سازمانی در نظر گرفته شود، لازم است که در رأس آن عنصری برای برنامه ریزی آینده و اداره ی امور کنونی قرار گیرد. این عنصر را میتوان مدیریت شهر نامید. مسائل بسیاری در شهرها وجود دارد که برای حل آن ها و پاسخ به درخواستهای موجود در عرصههای زندگی جمعی، وجود مدیریت شهری را ضروری مینماید. این موضوع به خصوص در مسائل خدماتی و عمرانی عمومی، جنبه ی ویژه پیدا می کند. لذا اموری مانند تأمین بهداشت و نظافت محیط شهر، ایجاد و حفظ فضای سبز، تأمین ایمنی شهر و شهروندان، نیازمند وجود سازمانی با تشکیلات مشخص است تا مدیریت شهر به نحو مطلوب صورت گیرد. بدینسان مدیریت شهری به معنای سازماندهی عوامل و منابع برای پاسخگوئی به نیازهای ساکنان شهر است و شامل کارکردهای برنامه ریزی، اجرا، نظارت، کنترل و هدایت است که برای اعمال قدرت باید برآمده از اراده ی شهروندان و قراردادهای اجتماعی باشد (نظریان آزاد، 1388، ص4). همان طور که بیان شد، امروزه شهرنشینی و توسعه ی شهری یکی از پدیدههای ویژه است. رشد سریع شهرها و پیشی گرفتن آن از توانائیها و منابع مدیران شهری، ارائه ی خدمات شهری مناسب را برای مدیران شهری به یک چالش عظیم تبدیل نموده است. تراکم جمعیت، دشواری رفت و آمد در محیطهای شهری، آلودگیهای هوا و ناامنیهای اجتماعی، برخی از مشکلاتی است که ذهن کارشناسان و صاحبنظران در حوزههای مختلف را به خود مشغول نموده است. در این خصوص، به منظور کاهش و برطرف نمودن مشکلات یاد شده، توسعه ی فن آوری اطلاعات و ارتباطات مدنظر قرار گرفته است. (نظریان آزاد، 1388، ص1). ترادف مفهوم مدیریت شهری به رغم ماهیت آن با مفهوم شهرداری به عنوان سازمان مدیریت شهری، ناگزیر میسازد تا به مفهوم شهرداری نیز پرداخته شود. برابر ماده 5 قانون محاسبات عمومی کشور نیز «شهرداری سازمانی است عمومی و غیردولتی که دارای شخصیت و استقلال حقوقی بوده و تحت نظارت شورای شهر که منتخب مردم است و نظارت دولت از طریق وزارت کشور برای انجام وظایفی که در قانون شهرداری ها آمده است، تأسیس شده است. » با توجه به تعاریف ذکر شده میتوان گفت تعریف مدیریت شهری( با توجه به دیدگاهی که آن را مساوی با شهرداری میگیرد) عبارت است از اداره سازمانی غیردولتی که برای برآورده کردن نیازهای مشترک شهروندان در سطح شهر از طرف آن ها و مطابق با قانون تأسیس میگردد و در محدوده فعالیت خود استقلال سازمانی دارد(خانزاده، 1386، ص 76).
1-2-2- نقش فن آوری اطلاعات در توسعه ی مدیریت شهری
در دو دهه اخیر، واژه فن آوری اطلاعات یا فن آوری اطلاعات و ارتباطات به عنوان یک پدیده ی نوظهور و قدرتمند، جایگاه جهانی خود را پیدا کرده است و به نظر میرسد به زودی کاربردهای مختلف آن، تمام امور روزمره جوامع را- به صورت مستقیم و یا غیر مستقیم _ تحت تأثیر خود قرار دهد. سرعت تأثیرگذاری و گسترش این پدیده بسیار زیاد است به طوری که از هم اکنون انتظار میرود در ساختارهای فرهنگی، اقتصادی، اجتماعی و سیاسی و هم چنین در بنیانهای سنتی اداره جوامع، تحولات اساسی رخ دهد و سیستم جدیدی از مدیریت معرفی گردد.. بیشتر کشورهای توسعه یافته منافع و خطرهای احتمالی فن آوری اطلاعات و ارتباطات و کاربردهای آن را پذیرفتهاند و از آن استفاده می کنند. بعضی از کشورهای در حال توسعه و یا فقیر نیز که در خصوص مزایا و فرصتهای این فن آوری اطلاعات کافی ندارند و یا از امکانات اقتصادی لازم برای بهکارگیری این پدیده بیبهره هستند، در این زمینه دچار عقبماندگی شده اند. کشورهائی نیز وجود دارند که از نظر مالی مشکل خاصی ندارند، اما با رویکردی ایدوئولوژیک به این پدیده ی نوظهور نگاه می کنند و باعث تأخیر و یا مانع استفاده مردم کشور خود میشوند. متأسفانه این رویکرد موجب میشود خسارات جبرانناپذیری به جامعه تحمیل گردد. از آنجا که تمام ابعاد این پدیده ( و به خصوص بعضی از کاربردهای آن مانند شهر الکترونیکی) حتی در بعضی از کشورهای توسعه یافته نیز شناخته شده نیست. بنابراین، فرهنگسازی و آسیب شناسی در زمینه معرفی فن آوری اطلاعات و ارتباطات و کاربردهای آن اقدام موثّری محسوب میشود(جلالی، 1384). به کارگیری فن آوری اطلاعات و ارتباطات در اداره ی امور شهر هم از دیدگاه شهروندان و هم از دیدگاه مدیران شهری دارای مزایای فراوانی است که برخی از آن ها عبارتند از(محکی، 1386، ص 77):
- از دیدگاه مدیران شهری
|
[پنجشنبه 1398-12-15] [ 05:46:00 ب.ظ ]
|
