نکاتی که در آیه وجود دارد:

1- این آیه به خلقت انسان، و ریشه آفرینش و گسترش نسل انسان اشاره دارد و تصریح می‌کند که همه‌‌ی انسان‌ها از یک نفس آفریده شدند. ادامه آیه نیز قرینه خوبی بر این حقیقت است؛ چراکه فرمود و همسر آن نفس را از جنس خود او قرار داد و از آن دو مرد و زن مردان و زنان فراوانی را منتشر ساخت. این بیان می‌رساند که نفس واحده همان آدم است که خداوند به وسیله او همسرش حوّا را نسل انسانی را گسترش داد.[93] 2- نکته دوم این است که هرچند مصداق واحده در این آیه حضرت آدم است ولی به کار بردن واژه نفس و انتساب خلقت همه انسان‌ها به آن نفس در واقع نکته مهمّ دیگری را دربر دارد و آن این است که همه افراد بشر از یک ریشه و اصل سرچشمه می‌گیرند و گوهر آفرینش آن‌ها به یک گوهر و یک نفس بر می‌گردد. 3- همسر آدم از جنس او است چون در ادامه آیه که فرمود و خلق منها زوجها می‌رساند همسر آدم از ماهیت و جنس خود او است و هر دو از یک حقیقت برخوردارند، بنابراین جفت آن پدر آدم از سرشت و طینت خود او بوده است. 4- گسترش نسل انسانی از زن و مرد ناشی می‌شود، در ادامه آیه فرمود: «و بثّ منهما رجالاً کثیراً و نساءاً» خداوند متعال از آدم و همشر مردان و زنان فراوانی را به وجود آورد. این آیه به روشنی می‌گوید، نسل انسانی در ریشه همه آدمیان به آدم و همسرش برمی‌گردد و آدمیان چه زن و چه مرد از یک زن و مرد پدید آمده‌اند و در تکوّن و رشد و گسترش نسل انسانی هر دو صنف نقش دارند، در نتیجه مرد هر چند بزرگ و با عظمت باشد باید بداند ریشه او از یک مرد و زنی پدید آمده است که آن دو ماهیت واحدی داشته‌اند و از ماهیت انسانی آن دو انسان‌های فراوانی خلق شده‌اند.[94]

ج) آیات دیگری که زن را در مقام انسان شریک مرد می‌داند

هُوَ الَّذِی خَلَقَکُمْ مِنْ نَفْسٍ وَاحِدَهٍ وَجَعَلَ مِنْهَا زَوْجَهَا لِیَسْکُنَ إِلَیْهَا فَلَمَّا تَغَشَّاهَا حَمَلَتْ حَمْلًا خَفِیفًا فَمَرَّتْ بِهِ فَلَمَّا أَثْقَلَتْ دَعَوَا اللَّهَ رَبَّهُمَا لَئِنْ آَتَیْتَنَا صَالِحًا لَنَکُونَنَّ مِنَ الشَّاکِرِینَ[95] او خدایی است که همه شما را از یک نفس آفرید، و همسرش را نیز از جنس او قرار داد، تا کنار او بیاساید. سپس هنگامی که با او آمیزش کرد، حملی سبک برداشت، که با وجود آن به کارهای خود ادامه می‌داد و چون سنگین شد، هر دو از خداوند و پروردگارشان، خواستند که اگر فرزند صالح به ما دهی، از شاکران خواهیم بود.

آیه در یک نگاه

این آیه از آفرینش همه انسان‌ها چه زن و چه مرد از یک نفس و حقیقت واحد خبر می‌دهد و این نکته را باز می‌کند که زن نیز از همان حقیقت و همجنس مرد آفریده شده است تا مایه آرامش وی باشد. نکته‌هایی از این آیه که مربوط به بحث ما است از این قرار است: 1- زن و مرد از یک حقیقت واحد آفریده شده‌اند و دارای یک ماهیت می‌باشند. قرآن کریم فرمود همه شما از زن و مرد از یک نفس آفریده شده‌اید و مراد از نفس واحده همان حقیقت و گوهر واحد است. تمام زن‌ها نیز از لحاظ گوهر هستی همتای مردانند و خلقت هیچ زنی جدای از خلقت مرد نیست. 2- تعبیر به «و جعل منها زوجها» می‌رساند جفت آن نفس همتای وجود او است گویا آن نفس واحده دو بخش دارد که بخشی از آن مرد و بخش دیگر آن زن است و این نکته تأکید دیگری است بر این‌که حقیقت زن و مرد واحد است.[96] 3- زوج هرچیز به دو قرین از یک جنس گفته می‌شود. در مفردات راغب آمده است به دو قرین از مذکّر و مؤنث در حیوانات زوج گفته می‌شود و به هر دو قرین در غیر حیوانات نیز زوج گفته می‌شود، مثل یک جفت کفش.[97] بنابراین خود کلمه زوج که در این جا مراد همسر مرد است با توجّه به این‌که زوج او باید قرین و جفت وی باشد می‌رساند زن از نظر خلقت همتا و قرین مرد است. البته این سخن، منافاتی با تفاوت آنان در برخی از ویژگی‌های جسمی و روحی که لازم گردش نظام احسن است ندارد. 4- آرامش در کنار همسر، تأکید دیگری بر خلقت زن و مرد از سرشت واحد است. جمله «لیسکن الیها» تأکید دیگری بر این مطلب است که حقیقت زن و مرد واحد است و خداوند

2. ﻣﺪﻳﺮﻳﺖداﻧﺶاﻧﺴﺎنﻣﺪار

درﻧﺴﻞدومﻣﺪﻳﺮﻳﺖداﻧﺶ،ﭼﺎﻟﺶِﻣﺪﻳﺮﻳﺖِاﻓﺮادﻣﻄﺮحﺷﺪﻛﻪدرآنﺿﻤﻦاﺳﺘﻔﺎده ازﺗﻜﻨﻮﻟﻮژیﻫﺎیﭘﻴﺸﺮﻓﺘﻪﺑﻪوﻳﮋهﻓﻨﺎوریاﻃﻼﻋﺎت،اﻧﺴﺎنﻧﻘﺶاﺻﻠﻲرادرﻓﺮاﻳﻨﺪﻫﺎیﻣﺪﻳﺮﻳﺖداﻧﺶﻋﻬﺪهدارﺷﺪ. درﺣﻘﻴﻘﺖ،ﭘﺲازﺷﻜﺴﺖروﻳﻜﺮدﺗﻜﻨﻮﻟﻮژیﻣﺪاردر ﻣﺪﻳﺮﻳﺖداﻧﺶ،ﻣﺤﻘﻘّﺎنﭘﻲﺑﺮدﻧﺪﻛﻪﺑﺎﻳﺪﺑﻪﻋﻮاﻣﻞاﻧﺴﺎﻧﻲواﺟﺘﻤﺎﻋﻲوﻣﻬﻢﺗﺮازﻫﻤﻪ، ﺑﻪﻧﻘﺶاﻧﺴﺎندرﻓﺮاﻳﻨﺪ­ ﻣﺪﻳﺮﻳﺖداﻧﺶ،ﺗﻮﺟﻪﺑﻴﺸﺘﺮیﺷﻮد. ﺑﺮایﻓﺎﻳﻖآﻣﺪنﺑﺮﺿﻌﻒﻫﺎیﻣﺪﻳﺮﻳﺖداﻧﺶﺗﻜﻨﻮﻟﻮژیﻣﺪار،اﺳﺘﺮاﺗﮋیﻫﺎیﭼﻨﺪیدرﻧﺴﻞدومﻣﺪﻳﺮﻳﺖداﻧﺶﻣﻄﺮحﺷﺪﻛﻪﺑﻪﺑﺮﺧﻲازآﻧﻬﺎاﺷﺎرهﻣﻲﺷﻮد. اﺳﺘﺮاﺗﮋیاولاﺗﺨﺎذروﻳﻜﺮداﺟﺘﻤﺎﻋﻲ–ﻓﻨﻲاﺳﺖﻛﻪﻋﺒﺎرتﺑﻮدازﻣﺠﻤﻮﻋﻪایﭘﻴﭽﻴﺪهوﻣﺮﻛﺐاززﻳﺮﺳﺎﺧﺖﻫﺎیﺗﻜﻨﻮﻟﻮژیوﺳﺎزﻣﺎﻧﻲﻳﻌﻨﻲﻓﺮﻫﻨﮓﺳﺎزﻣﺎﻧﻲ،داﻧﺶواﻧﺴﺎن. ﻣﻨﻈﻮراززﻳﺮﺳﺎﺧﺖﻫﺎیﺗﻜﻨﻮﻟﻮژی،اﺑﺰارﻫﺎیﻓﻨﺎوریاﻃﻼﻋﺎتﻣﺎﻧﻨد (ﺳﺨﺖاﻓﺰاروﻧﺮم اﻓﺰار)اﺳﺖﻛﻪﻫﺮﻧﻮعﻛﺪﮔﺬاریاﻟﻜﺘﺮوﻧﻴﻜﻲوﻣﺒﺎدﻟﻪداﻧﺶرا اﻣﻜﺎنﭘﺬﻳﺮﻣﻲﺳﺎزد. ﻫﻨﺠﺎرﻫﺎ،ارزشﻫﺎیﻣﺸﺘﺮک،اﺧﻼقوﺷﻴﻮهﻫﺎﻳﻲاﺳﺖﻛﻪدرﺳﺎزﻣﺎنوﺟﻮدداردوﻓﺮﻫﻨﮓﺳﺎزﻣﺎﻧﻲﻧﺎمدارد. ﻓﺮﻫﻨﮓﺳﺎزﮔﺎرﺑﺎداﻧﺶ،ﻓﺮﻫﻨﮕﻲاﺳﺖﻛﻪدرآن،ﻛﺎرﻛﻨﺎنﺑﺮایﻳﺎدﮔﻴﺮیارزشزﻳﺎدیﻗﺎﺋﻞﻫﺴﺘﻨﺪوﺗﻤﺎﻳﻞﺷﺎنﺑﻪداﻧﺶ،ﻣﺜﺒﺖاﺳﺖ. دراﻳﻦﻧﻮعﻓﺮﻫﻨﮓ،ﺗﺠﺮﺑﻪ،ﺗﺨﺼﺺوﺧﻼﻗﻴﺖ،ازﺳﻠﺴﻠﻪﻣﺮاﺗﺐﺳﺎزﻣﺎﻧﻲﻣﻬﻢﺗﺮاﺳﺖ. اﻓﺮادیﻛﻪازاﻳﻦوﻳﮋﮔﻲﻫﺎﺑﺮﺧﻮردارﻧﺪ،ازاﻣﺘﻴﺎزﻫﺎیﻓﺮاﺗﺮازﭘﺴﺖﺳﺎزﻣﺎﻧﻲﺑﺮﺧﻮردارﻧﺪ. ازﺳﻮیدﻳﮕﺮ،ﻓﺮﻫﻨﮓﻧﺎﺳﺎزﮔﺎرﺑﺎداﻧﺶ،اﻫﻤﻴﺘّﻲﺑﺮایداﻧﺶﻗﺎﻳﻞﻧﻴﺴﺖوﭘﺎداﺷﻲﻧﻴﺰﺑﻪآناﺧﺘﺼﺎصﻧﻤﻲدﻫﺪ. ﻓﺮﻫﻨﮓﺳﺎزﻣﺎﻧﻲﻧﺎﻣﺸﻬﻮدوﺑﺮایﻫﺮﺳﺎزﻣﺎنﻧﻴﺰﻣﻨﺤﺼﺮﺑﻪﻓﺮداﺳﺖ. ﻓﺮﻫﻨﮓﺳﺎزﮔﺎرﺑﺎداﻧﺶ،ﻗﺎﺑﻞﺗﻘﻠﻴﺪ،ﻛﭙﻲﺑﺮداریﻳﺎﺟﺎﻳﮕﺰﻳﻨﻲﻧﻴﺴﺖوﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦﻳﻚداراﻳﻲاﺳﺘﺮاﺗﮋﻳﻚﻣﺤﺴﻮبﻣﻲﺷﻮد(راهﭼﻤﻨﻲ،1382). درروﻳﻜﺮداﺟﺘﻤﺎﻋﻲ–ﻓﻨﻲ،ﻣﻘﺼﻮدازاﻧﺴﺎن،ﻫﻤﻪذیﻧﻔﻌﺎندروﻧﻲوﺑﻴﺮوﻧﻲﺳﺎزﻣﺎنمانندِﻛﺎرﻛﻨﺎن،ﻣﺎﻟﻜﺎن،ﻣﺸﺘﺮﻳﺎن،ﻋﺮﺿﻪﻛﻨﻨﺪﮔﺎنوﻗﺎﻧﻮنﮔﺬارانﻣﻲﺑﺎﺷﺪ. ﺑﺎاﻳﻦﺣﺎل،ﻧﻘﺶﻛﺎرﻛﻨﺎنازﻫﻤﻪﻣﻬﻢﺗﺮاﺳﺖوﻛﺎرﻛﻨﺎن،ﻣﻨﺒﻊاﺻﻠﻲﺳﺮﻣﺎﻳﻪﻋﻘﻼﻧﻲﻫﺴﺘﻨﺪﻛﻪﻣﺪﻳﺮﻳﺖﻣﻲﺷﻮﻧﺪ. ﺳﺮﻣﺎﻳﻪﻋﻘﻼﻧﻲ،ﻳﻚداراﻳﻲﻧﺎﻣﺸﻬﻮداﺳﺖﻛﻪدرﻋﻴﻦﺣﺎلﻛﻤﻴﺎب،ارزﺷﻤﻨﺪ،ﻏﻴﺮﻗﺎﺑﻞﺟﺎﻳﮕﺰﻳﻨﻲوﻏﻴﺮﻗﺎﺑﻞﺗﻘﻠﻴﺪﻧﻴﺰﻣﻲﺑﺎﺷﺪ. درﻧﺘﻴﺠﻪ،ﺳﺮﻣﺎﻳﻪﻋﻘﻼﻧﻲ،داراﻳﻲاﺳﺘﺮاﺗﮋﻳﻚﻣﺤﺴﻮبﻣﻲﺷﻮد. درﺣﻘﻴﻘﺖاﻳﻦﻛﺎرﻛﻨﺎنﻫﺴﺘﻨﺪﻛﻪﻓﺮاﻳﻨﺪﻳﺎدﮔﻴﺮیﺳﺎزﻣﺎﻧﻲراﺗﺸﻮﻳﻖﻣﻲﻛﻨﻨﺪ. آﻧﻬﺎداﻧﺶﺿﻤﻨﻲﺧﻮدراﺑﺎﻓﺮاﻳﻨﺪﺑﻴﺮوﻧﻲﺳﺎﺧﺘﻦﺑﻪداﻧﺶآﺷﻜﺎرﺗﺒﺪﻳﻞﻣﻲﻛﻨﻨﺪوآنراﺑﺮایاﺳﺘﻔﺎدهﺳﺎزﻣﺎﻧﻲآﻣﺎدهﻣﻲﺳﺎزﻧﺪ. ﻫﻤﭽﻨﻴﻦازﻃﺮﻳﻖﻓﺮاﻳﻨﺪدروﻧﻲﺳﺎزی،داﻧﺶآﺷﻜﺎرﺳﺎزﻣﺎﻧﻲراﺑﻪداﻧﺶﺿﻤﻨﻲﻓﺮدیﺗﺒﺪﻳﻞﻣﻲﻛﻨﻨﺪوازآنﺑﺮایﺧﻠﻖداﻧﺶِﺟﺪﻳﺪاﺳﺘﻔﺎدهﻣﻲﻧﻤﺎﻳﻨﺪ. ﻛﺎرﻛﻨﺎنﺑﻪﺧﻮدیﺧﻮد،وﻳﮋﮔﻲﻫﺎیاﺳﺘﺮاﺗﮋﻳﻚﻧﺪارﻧﺪ. آﻧﻬﺎﺑﻪآﺳﺎﻧﻲازﻳﻚﺳﺎزﻣﺎنﺑﻪﺳﺎزﻣﺎﻧﻲدﻳﮕﺮﻣﻨﺘﻘﻞﻣﻲﺷﻮﻧﺪ. بهره­وریآﻧﻬﺎ،ﺑﻪﻣﺠﻤﻮﻋﻪﻋﻮاﻣﻞﭘﻴﭽﻴﺪهایﺑﺴﺘﮕﻲدارد: اﻧﮕﻴﺰش،ﭘﺎداش،ﺳﻄﺢﻣﻬﺎرت،ﺗﺠﺮﺑﻪ،ﺳﻼﻣﺘﻲوﺣﺘﻲﻋﻮاﻣﻞﻋﺎﻃﻔﻲ. اﻣﺎزﻣﺎﻧﻲﻛﻪﻛﺎرﻛﻨﺎندرﻗﺎﻟﺐﺗﻴﻢﻫﺎﻳﺎواﺣﺪﻫﺎیﻛﺎریدورﻫﻢﺟﻤﻊﻣﻲﺷﻮﻧﺪ،وﻳﮋﮔﻲداراﻳﻲاﺳﺘﺮاﺗﮋﻳﻚراﭘﻴﺪاﻣﻲﻛﻨﻨﺪ(راهﭼﻤﻨﻲ،1382) ﺗﻴﻢﻫﺎﺗﻮﺳﻂﻛﺎرﻛﻨﺎنﺗﺸﻜﻴﻞﻣﻲﺷﻮﻧﺪوﺳﻴﻨﺮژی(ﻫﻢاﻓﺰاﻳﻲ)ﻧﺎﺷﻲازآﻧﻬﺎ،ﻣﻨﺠﺮﺑﻪﻳﺎدﮔﻴﺮیﺳﺎزﻣﺎﻧﻲﻣﻲﺷﻮد. ﻳﺎدﮔﻴﺮیﺳﺎزﻣﺎﻧﻲﻳﻚداراﻳﻲاﺳﺘﺮاﺗﮋﻳﻚاﺳﺖ. ازآﻧﺠﺎﻳﻲﻛﻪﻣﺸﺎرﻛﺖﺑﻴﻦﻛﺎرﻛﻨﺎن،ﻓﺮاﻳﻨﺪﻳﺎدﮔﻴﺮیﺳﺎزﻣﺎﻧﻲرااﻣﻜﺎنﭘﺬﻳﺮﻣﻲﺳﺎزد،ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦﻣﺠﻤﻮﻋﻪﻛﺎرﻛﻨﺎنوﻳﺎﻣﻨﺎﺑﻊاﻧﺴﺎﻧﻲ،ﻳﻚداراﻳﻲاﺳﺘﺮاﺗﮋﻳﻚﻣﺤﺴﻮبﻣﻲﺷﻮﻧﺪ. ﺑﻪﻋﺒﺎرتدﻳﮕﺮ،ﺑﻪدﻟﻴﻞاﻳﻨﻜﻪﻛﺎرﻛﻨﺎنﺑﻪواﺳﻄﻪﻫﻤﻜﺎریوﻣﺸﺎرﻛﺖﺧﻮد،ﻣﺮاﻗﺒﺎنوﺗﻮﺳﻌﻪدﻫﻨﺪﮔﺎنﺳﺮﻣﺎﻳﻪﻋﻘﻼﻧﻲﻣﺤﺴﻮبﻣﻲﺷﻮﻧﺪ،ﺣﻜﻢداراﻳﻲاﺳﺘﺮاﺗﮋﻳﻚراﭘﻴﺪاﻣﻲﻛﻨﻨﺪ. درﻣﺠﻤﻮع،روﻳﻜﺮدﻓﻨﻲ–اﺟﺘﻤﺎﻋﻲاﻳﻦاﻣﻜﺎنراﺑﻪﺳﺎزﻣﺎنﻣﻲدﻫﺪﻛﻪﺑﺎﺗﻮﺳﻌﻪﻣﺪﻳﺮﻳﺖداﻧﺶﺧﻮد،ﺑﻪﻣﺰﻳﺖرﻗﺎﺑﺘﻲﭘﺎﻳﺪارﻧﺎﻳﻞﺷﻮد. 3 . ﮔﺬارازﻣﺪﻳﺮﻳﺖداﻧﺶﻓﻨﺎوریﻣﺪارﺑﻪﻣﺪﻳﺮﻳﺖداﻧﺶاﻧﺴﺎنﻣﺪار ﺑﺮایﮔﺬارازﻣﺪﻳﺮﻳﺖداﻧﺶﺗﻜﻨﻮﻟﻮژیﻣﺪارﺑﻪﻣﺪﻳﺮﻳﺖداﻧﺶاﻧﺴﺎنﻣﺪار،ﻣﻲﺗﻮاناز ﮔﺮوهﻫﺎیﻋﻤﻞاﺳﺘﻔﺎدهﻛﺮد. اﺻﻄﻼحﮔﺮوهﻫﺎیﻋﻤﻞ،اوﻟﻴﻦﺑﺎرﺗﻮﺳﻂﻟﻴﻮوﻧﮕﺮ[21]درﺳﺎل 1991 وﺿﻊﺷﺪ. اﻳﻦﮔﺮوهﻫﺎ،ﻫﻤﺎﻧﻨﺪﻳﻚﺑﺨﺶﻳﺎﺗﻴﻢﭘﺮوژهدرﺳﺎزﻣﺎن،ﺳﺎﺧﺘﺎر رﺳﻤﻲﻧﺪارﻧﺪ. ﮔﺮوهﻋﻤﻞ،ﮔﺮوﻫﻲدرﺳﺎزﻣﺎناﺳﺖﻛﻪﻧﺴﺒﺖﺑﻪﺷﻴﻮهﻫﺎیﻛﺎریﻳﺎﻣﺴﺎﻳﻞﺳﺎزﻣﺎﻧﻲﺧﺎصﺗﻌﻬﺪدارﻧﺪ. ازﻧﻘﻄﻪﻧﻈﺮﻣﺪﻳﺮﻳﺖداﻧﺶ،ﮔﺮوهﻫﺎیﻋﻤﻞ ﻣﻜﺎنﻫﺎﻳﻲﻫﺴﺘﻨﺪﻛﻪازﻃﺮﻳﻖآﻧﻬﺎداﻧﺶﺳﺎزﻣﺎﻧﻲﺧﻠﻖوﺑﻪاﺷﺘﺮاکﮔﺬاﺷﺘﻪﻣﻲﺷﻮد. ﻓﻌﺎﻟﻴﺖﮔﺮوهﻫﺎیﻋﻤﻞ،ﻣﻨﺠﺮﺑﻪﺗﻮﺳﻌﻪﻣﺘﻘﺎﺑﻞﻗﺎﺑﻠﻴﺖﻫﺎیﻓﺮدیوﺟﻤﻌﻲﻣﻲﺷﻮد. ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ داﻧﺶﮔﺮوﻫﻲ،ﺑﻪواﺳﻄﻪﺗﻌﺎﻣﻞاﺟﺘﻤﺎﻋﻲﮔﺮوهﺷﻜﻞﻣﻲﮔﻴﺮدوﺗﻮﺳﻌﻪﻣﻲﻳﺎﺑﺪ. ﻣﺪلﮔﺮوهﻋﻤﻞ،ﺑﻪﻣﺎاﺟﺎزهﻣﻲدﻫﺪﺑﺮﻳﻜﻲازﻣﻮاﻧﻊاﺷﺘﺮاکﮔﺬاریداﻧﺶﻛﻪاﻏﻠﺐ ﺳﻴﺴﺘﻢﻫﺎیﻣﺪﻳﺮﻳﺖداﻧﺶﻣﺒﺘﻨﻲﺑﺮﺗﻜﻨﻮﻟﻮژیﺑﺎآنروﺑﺮوﺑﻮدﻧﺪ،ﻏﻠﺒﻪﻛﻨﻴﻢ. وﻗﺘﻲاز اﻓﺮادﺧﻮاﺳﺘﻪﻣﻲﺷﻮدﻛﻪﻣﻮﺿﻮﻋﻲراﺑﺮایاﻧﺘﻘﺎلﺑﻪﭘﺎﻳﮕﺎهدادهﻫﺎﻣﻜﺘﻮبﻧﻤﺎﻳﻨﺪ،اﻇﻬﺎر ﺑﻲﻋﻼﻗﮕﻲﻣﻲﻛﻨﻨﺪ،اﻣﺎاﮔﺮﻫﻤﻴﻦدرﺧﻮاﺳﺖازﺳﻮیﻳﻚﻫﻤﻜﺎرﻣﻄﺮحﺷﻮد،ﺑﺎاﺷﺘﻴﺎقاﻗﺪامﺑﻪاﺷﺘﺮاکﮔﺬاریاﻃﻼﻋﺎتﻣﻲﻧﻤﺎﻳﻨﺪ(راهﭼﻤﻨﻲ،1382). 10.2.اﺻﻮلﻣﺪﻳﺮﻳﺖداﻧﺶ داوﻧﭙﻮرت،دهاﺻﻞراﺑﻪﺷﺮحزﻳﺮﺑﻪﻋﻨﻮاناﺻﻮلﻣﺪﻳﺮﻳﺖداﻧﺶاراﺋﻪدادهاﺳﺖ (داونپورت، 1997).

1. ﻣﺪﻳﺮﻳﺖداﻧﺶ،ﻣﺴﺘﻠﺰمﺳﺮﻣﺎﻳﻪﮔﺬاریاﺳﺖ. داﻧﺶﻳﻚداراﻳﻲاﺳﺖ،اﻣﺎاﺛﺮﺑﺨﺸﻲآنﻣﺴﺘﻠﺰمﺳﺮﻣﺎﻳﻪﮔﺬاریدرداراﻳﻲﻫﺎیدﻳﮕﺮﻧﻴﺰﻫﺴﺖ. ﻫﻤﭽﻨﻴﻦﺑﺨﺶزﻳﺎدیازﻓﻌﺎﻟﻴﺖﻫﺎیﻣﺪﻳﺮﻳﺖداﻧﺶ،ﻧﻴﺎزﻣﻨﺪﺳﺮﻣﺎﻳﻪﮔﺬاریاﺳﺖ؛ﺑﻪﻋﻨﻮانﻣﺜﺎلآﻣﻮزشﻛﺎرﻛﻨﺎن ﻓﻌﺎﻟﻴﺘﻲاﺳﺖﻛﻪﺑﻪﺳﺮﻣﺎﻳﻪﮔﺬاریﻧﻴﺎزﻣﻨﺪاﺳﺖ.
2. ﻣﺪﻳﺮﻳﺖاﺛﺮﺑﺨﺶداﻧﺶ،ﻧﻴﺎزﻣﻨﺪﭘﻴﻮﻧﺪاﻧﺴﺎنوﻓﻨﺎوریاﺳﺖ. اﻧﺴﺎنوراﻳﺎﻧﻪﻫﺮﻛﺪامﺗﻮاﻧﺎﻳﻲﺧﺎصﺧﻮدرادارﻧﺪ. ﺑﻪﻋﻨﻮانﻣﺜﺎل،راﻳﺎﻧﻪﻫﺎﻣﻲﺗﻮاﻧﻨﺪاﻃﻼﻋﺎتراﺳﺮﻳﻊﭘﺮدازشﻛﻨﻨﺪاﻣﺎﻗﺪرتآﻧﻬﺎﻣﺤﺪودﺑﻪدادهﻫﺎواﻃﻼﻋﺎتاﺳﺖ،وﻟﻲداﻧﺶدرذﻫﻦاﻧﺴﺎناﺳﺖوﻓﻘﻂدرآﻧﺠﺎﭘﺮدازشﻣﻲﺷﻮد. ازآﻧﺠﺎﻛﻪداﻧﺶﻣﺒﺘﻨﻲﺑﺮدادهواﻃﻼﻋﺎتاﺳﺖ،اﻳﻦدودرارﺗﺒﺎطﺑﺎﻫﻢﻣﻲﺗﻮاﻧﻨﺪﻣﺆﺛﺮﺑﺎﺷﻨﺪ. ﻟﺬاﺳﺎزﻣﺎنﻫﺎﺑﺮایﻣﺪﻳﺮﻳﺖاﺛﺮﺑﺨﺶداﻧﺶﻧﻴﺎزﻣﻨﺪراهﺣﻞﻫﺎﻳﻲﻫﺴﺘﻨﺪﻛﻪاﻧﺴﺎنوداﻧﺶراﺑﺎﻫﻢﭘﻴﻮﻧﺪﺑﺰﻧﺪ.

2-2-1-اعلام انحلال توسط قوه رهبری بدون پیشنهاد از طرف نخست وزیر.. 113 2-2-2- اعلام انحلال توسط قوه رهبری بدون اینکه نخست وزیر حق انحلال داشته باشد.. 113 بند سوم:جایگاه شورای نگهبان در مهار قدرت پارلمان.. 114 گفتار سوم:  توجیه طر‌فداران اهرم انحلال در صورت پارلمانی شدن نظام ایران.. 118 مبحث چهارم:آیا تغییر نظام، به نظام پارلمانی، مستلزم تغییر در جمهوریت نظام می‌باشد؟. 120 گفتاراول: بررسی جمهوریت در کشورهای دارای عنوان جمهوریت.. 120 بند اول:  نمونه‌ای از کشورهای دارای عنوان جمهوری.. 120 1- ایتالیا.. 120 2- ترکیه.. 120 3- آلمان.. 120 بند دوم: بررسی همه‌جانبه جمهوریت.. 121 مبحث پنجم:خود کامگی رییس جمهور در نظامهای ریاستی و نیمه ریاستی. 126 نتیجه گیری. 131 فهرست منابع. 136 مقدمه نظام پارلمانی وریاستی هر کدام دارای معایب ومحاسنی هستند، که  قابل تأمل است . وهر دو نیاز به پیش زمینه هایی دارند که بدون استقرار آن، هر دونظام ریاستی وپارلمانی در عمل محقق نخواهد شد . اماآنچه حائز اهمیت است این است که اگر چه،  پیش زمینه های ضروری(فرهنگ دموکراسی وتکثر گرایی)  جهت استقرار هر دو نظام یکی است، اما در نظام پارلمانی  این پیش زمینه ها باید به مراتب،  بیش از نظام ریاستی نهادینه تر وقوی تر باشند ، چون به دلیل ویژگی های نظام پارلمانی، این پیش زمینه هابیشتر نمود پیدا می کند وبیش از پیش تاثیر گذار  خواهد بود. بیان مسئله به علت اینکه در ماه های گذشته صحبت از تغییر نظام نیمه ریاستی، (نیمه پارلمانی)، به نظام پارلمانی توسط مقامات و اعضای مجلس مطرح شده و با توجه به اینکه استقرار نظام پارلمانی نیاز به پیش زمینه هایی دارد که بدون آن ، نظام پارلمانی محقق نخواهد شد، ما را بر آن داشت که به بررسی این موضوع بپردازیم ، که آیا  با توجه به شرایط خاص نظام حقوقی ایران و شرایط فرهنگی ،اجتماعی وسیاسی فعلی، کشور ظرفیت نظام پارلمانی را دارد ؟ اگر چه نظام فعلی دارای مشکلات بسیاری است، اما آیا رفتن به سمت نظام پارلمانی می تواند چاره گشای مشکلات فعلی باشد؟وهمچنین در صورت پارلمانی شدن نظام ایران،  اهم مشکلات وچالش های پیش رو ی حکومت، با توجه به  شرایط فعلی چه خواهد بود؟

وَنُنَزِّلُ مِنَ الْقُرْآنِ مَا هُوَ شِفَاءٌ وَرَحْمَهٌ لِّلْمُؤْمِنِینَ وَلاَ یَزِیدُ الظَّالِمِینَ إَلاَّ خَسَارًا[35] و ما آنچه را براى مؤمنان مایه درمان و رحمت است از قرآن نازل مى‏کنیم و[لى] ستمگران را جز زیان نمى‏افزاید. اکنون این سوال مطرح می­شود که : آیا این تفاوت­ها ریشه در ذات آدمیان دارد به این معنی که افراد انسان ذاتا مختلف و متفاوت با یکدیگر آفریده شده ­اند یا بستگی به عوامل بیرونی و محیط دارد؟ پاسخ این است که شخصیت هر فرد شامل ویژگی های فردی او نیز می­شود معلول عوامل متعدد طبیعی و اجتماعی است. تفاوتهای وراثتی و ژنتیکی، عامل تربیت، محیط و شرایط اجتماعی، موفقیت­ها و ناکامی­ها، شرایط اقلیمی و جغرافیایی و به ویژه قدرت اختیار و انتخاب و تجارب شخصی، هر یک سهمی در شکل گیری شخصیت و شاکله هر فرد دارند. اصل فطرت الهی و اخلاقی بشر و سایر زمینه‌های ذاتی و فطری انسان­ها هم به عنوان عامل مشترک در کنار سایر عوامل یاد شده در ساختار شخصیت فرد موثر است و وجود تفاوت­های فردی بمعنای انکار طبیعت مشترک نیست و مقصود از شاکله در آیه شریفه «قُلْ کُلٌّ یَعْمَلُ عَلَى شَاکِلَتِهِ»[36] بگو هر کس بر اساس ساختار شخصیتی خود عمل می­ کند ناظر به ملکات شکل گرفته و ساختار شخصیتی هر فرد است که از مجموعه عوامل یاد شده در کنار فطرت الهی پدید می­آید. نکته قابل تامل آن است که امور فطری به یک اندازه در افراد بیدار و شکوفا نمی­گردد، به همین دلیل نمی‌توان سهم مشخص و ثابت و یکسانی را برای عامل فطرت در عرض سایر عوامل در نظر گرفت. آن دسته از انسان­ها که فطرت الهی و اخلاقی آنها شکوفاتر گشته و از خضوع و عبودیت و حیات اخلاقی ممتازتری برخوردارند، عامل فطرت سهم بیشتری را در شکل دهی شخصیت و شاکله انسانها به خود اختصاص دهد و آنان که در اثر عوامل مختلف جنبه های حیوانی خود را تقویت کرده اند شعله فطرت آنان، فروکش کرده و نقش ضعیف تری بازی می­ کند (مصباح یزدی ، 1377، ص65).

2.9. بالقوه بودن برخی از امورفطری

حکماء اسلامی در بحث­های مربوط به شناخت­شناسی ثابت کرده­اند که شناخت عقلانی بشر بدون بکار افتادن حواس و پیش از شکل­ گیری ذهن ممکن نیست و شناخت عقلانی بشر به طور بالقوه و استعدادی در انسان موجود است و به مرور زمان فعلیت می­یابد. از نظر متون دینی نیز بشر در بدو تولد فاقد هرگونه ادراک و شناخت حصولی و مفهومی است. وَاللّهُ أَخْرَجَکُم مِّن بُطُونِ أُمَّهَاتِکُمْ لاَ تَعْلَمُونَ شَیْئًا وَجَعَلَ لَکُمُ الْسَّمْعَ وَالأَبْصَارَ وَالأَفْئِدَهَ لَعَلَّکُمْ تَشْکُرُونَ [37] و خدا شما را از شکم مادرانتان در حالى که چیزى نمى‏دانستید بیرون آورد و براى شما گوش و چشم­ها و دل­ها قرار داد باشد که سپاسگزارى کنید. ممکن است توهم شود که در این آیه هر گونه معرفتی را در بدو تولد انسان از انسان سلب می­ کند و بنابرین با وجود معرفت حضوری به خداوند، ناسازگار است ولی همانگونه که برخی از مفسرین تصریح کرده­اند آیه یاد شده هر گونه علم حصولی را در بدو خلقت از انسان نفی می­ کند اما امکان وجود علم حضوری برای انسان را نفی نمی­کند. شاهد بر این مطلب آن است که از چشم و گوش و دماغ(فواد)، به عنوان ابزار برطرف شدن جهل انسان نام برده است و به علت آن که در علم حصولی به این ابزار حسی نیاز است پس آیه، در مقام نفی علوم حاصل از چشم و گوش و سایر حواس، در بدو خلقت می­باشد و وجود علم حضوری را از انسان نفی نمی­کند. امور سرشتی و فطرتی موجود در انسان اعم از آنچه به جنبه­های حیوانی انسان مربوط می­شود مانند غرایز و آنچه که به جنبه انسانی و فرا حیوانی او اختصاص دارد، از بدو تولد ظهور و بروز ندارد بلکه قوا و استعداد­های نهادی و نهانی­ای هستند که بعضی از آنها از همان آغاز تولد به فعلیت می­رسند مانند غریزه گرسنگی و تشنگی و بعضی دیگر با گذشت زمان بتدریج شکوفا می­شوند، مانند غریزه جنسی، بنابراین آنچه به روشنی می‌توان از آن دفاع کرد وجود استعداد این امور فطری در بدو خلقت انسان است. ولی ادعای فعلیت داشتن آنها از همان آغاز تولد در هر مورد دلیل خاص خود را می­طلبد (مصباح یزدی، 1377، ص67).

2.10. کمال انسانی

فرشتگان موجوداتی هستند که از عقل محض (اندیشه و فکر محض)آفریده شده ‏اند، یعنی در آنها هیچ جنبه خاکی، مادی، شهوانی، غضبی و مانند اینها وجود ندارد، همچنانکه حیوانات، صرفا خاکی هستند و از آنچه قرآن، آن را روح خدایی معرفی می‏کند، بی‏بهره‏اند و این انسان است که موجودی است مرکب از آنچه در فرشتگان و خاکیان موجود است، هم ملکوتی و هم ملکی، هم علوی و هم سفلی است. این تعبیر در متن حدیثی در اصول کافی آمده است و اهل تسنن هم این حدیث[38] را ظاهرا با عبارت نزدیک به آن نقل کرده ‏اند. در ادامه می‌آید که یک گروه از نور مطلق آفریده شده ‏اند و یک گروه دیگر که مقصود حیوانات است از خشم و شهوت آفریده شده ­اند و خدا انسان را مرکب آفرید. پس انسان کامل همچنانکه با یک حیوان کامل متفاوت است (مثلا با یک اسب در حد اعلی و ایده‏آل و به حد کمال رسیده متفاوت است)، با یک فرشته کامل نیزمتفاوت است. تفاوت انسان [با فرشته یا حیوان] به دلیل ترکیب ذاتش است که در قرآن آمده است: ” «انا خلقنا الانسان من نطفه امشاج نبتلیه» “[39] ما انسان را از نطفه‏ای آفریدیم که در آن مخلوط­های زیادی وجود دارد. مقصود این است که استعدادهای زیادی در ژنهای او وجود دارد. از این بیان قرآن معلوم می‏شود که “انسان” به دلیل همین “امشاج بودن”، با “فرشته” فرق می‏کند.

2.11. لزوم هماهنگی در رشد ارزش­های انسانی

کمال انسان در تعادل و توازن اوست، یعنی انسان با داشتن استعدادهای گوناگون، آن وقت انسان کامل است که فقط به سوی یک استعداد گرایش پیدا نکند و استعدادهای دیگرش را مهمل و معطل نگذارد و همه را در یک وضع متعادل و متوازن، همراه هم رشد دهد که علما می‏گویند اساسا حقیقت عدل به “توازن” و “هماهنگی” برمی‏گردد. مقصود از هماهنگی در اینجا این است که در عین اینکه همه استعدادهای انسان رشد می‏کند، رشدش رشد هماهنگ باشد. مثلا یک کودک که رشد می‏کند، دست، پا، سر، گوش، بینی، زبان، دهان، دندان، احشاء و امعاء و سایر چیزها را داراست. کودک سالم کودکی است که همه اعضایش به طور هماهنگ رشد می‏کنند. حال اگر فرض شود که یک انسان فقط بینی‏اش رشد کند و سایر قسمتهای بدنش رشد نکند یا فقط چشمهایش رشد کنند، یا فقط کله‏اش رشد کند و تنش رشد نکند و برعکس، و یا دستش رشد کند و پایش رشد نکند و یا پایش رشد کند و دستش رشد نکند مانند کاریکاتور می‌شود، چنین انسانی رشد کرده است، ولی این رشد، رشدی ناهماهنگ است. انسان کامل آن انسانی است که همه ارزشهای انسانی در او رشد کنند و هیچکدام بی‏رشد نمانند و [به علاوه] همه، هماهنگ با یکدیگر رشد کنند و رشد هر کدام از این ارزشها به حد اعلی برسد، آن وقت این انسان، انسان کامل است، انسانی که قرآن از او تعبیر به امام می‏کند: “«و اذ ابتلی ابراهیم ربه بکلمات فاتمهن قال انی جاعلک للناس اماما”. ابراهیم بعد از آنکه از امتحان­های گوناگون و بزرگ الهی سربلند بیرون آمد و همه را به انتها رسانید، به مقام امام یعنی “انسان کامل” رسید. «انی جاعلک للناس اماما» تو اکنون به حدی رسیده‏ای که می‏توانی الگو باشی، امام و پیشوا باشی، مدل دیگران باشی و به تعبیر دیگر، تو انسان کاملی، انسان­های دیگر برای کامل شدن باید خود را با تو تطبیق دهند. روح انسان و به تبع آن، جامعه انسانی، داری جزر و مدی مانند جزر و مد دریا هست. روح انسان دائما در حال جزر و مد است، از این طرف و آن طرف کشیده می‏شود. حتی ارزشهای انسانی انسان هم همینطور است. افرادی دیده می‌شوند که واقعا گرایش­شان گرایش انسانی است، اما گاهی در جهت یک گرایش از گرایش­های انسانی، “مد” پیدا می‏کنند و کشیده می‏شوند، به طوری که همه ارزشهای دیگر فراموش می‏شود. اینها مثل همان آدمی می‏شوند که فقط گوش یا بینی یا دستش رشد کرده است (مطهری، 1373، ص44). این نکته قابل توجه است که غالبا جامعه‏ها از راه گرایش­صد درصد به باطل، به گمراهی کشیده نمی‏شوند، بلکه از افراط در یک حق به فساد کشیده می‏شوند. بسیاری از انسانها نیز از این راه به فساد کشیده می‏شوند (مطهری،1373، ص44).

1. درون گرایی / برون گرایی
2. موافقت و سازگاری
3. با وجدانی
4. ثبات عاطفی
5. گشودگی یا باهوشی

بر این اساس آکر ضمن الهام گرفتن از مدل پنج بزرگ، اقدام به ایجاد مدلی برای سنجش شخصیت برند کرد که ابعاد آن عبارتند از : صداقت (واقع بین، راست گو، سودمند، خوش رو)، شور و هیجان (جسور، پر انرژی، خیال پرداز، به روز)، صلاحیت (قابل اعتماد، باهوش، موفق)، مهارت و کمال (باکلاس، دلربا) و خشونت (مردانه، خشن) (عزیزی و همکاران، 1391، ص 76). در حالت کلی اشکال های وارد شده بر مدل آکر عبارتند از: 1) تعریف بی قاعده ی شخصیت برند که شامل مشخصات دیگر از جمله سن، جنسیت و … علاوه بر شخصیت می شود. 2) عمومیت نداشتن ساختار برای تحلیل در سطح مربوط به آن (برای یک برند مشخص یا دسته ای از محصولات مشخص). 3) تکرار ناپذیری پنج عامل معرفی شده در فرهنگ های مختلف (عزیزی و همکاران، 1391، ص 108). جونز و همکارانش در پاسخ به انتقادات وارد بر شاخص های آکر، اقدام به برطرف نمودن این انتقادات نموده و ابعاد شخصیت برند را طی تحقیقات خود این گونه معرفی می کنند: مسؤولیت پذیری ، عاطفی بودن ، جسارت ، ساده و بی آلایشی ، فعال و پویا بودن (حمیدزاده و همکاران، 1391، ص 38). 2-1-7-2) رویکرد شخصیت برند – در این رویکرد، برند مانند انسان دارای یک شخصیت است. پیش فرض این رویکرد این است که خصیصه های شخصیتی، محرک های اصلی در ایجاد رابطه ی نزدیک و دوستانه ی برند و مصرف کننده به شمار می آیند. مبنای نظری این رویکرد از نظریه ی دسته بندی شخصیتی انسان ها در روان شناسی گرفته شده است و از ترکیبی از روش های کمّی و کیفی استفاده می شود. تمرکز اصلی این رویکرد بر ایجاد شخصیتی جذاب و مرتبط از برند برای تداوم رابطه ی بلند مدت مصرف کننده با برند می باشد. پیش نیاز ایجاد یک شخصیت مناسب برای برند، دانستن این موضوع است که چگونه مصرف کنندگان از برندها برای ابراز ویژگی های شخصیتی خود استفاده می کنند (فولادوند، 1390، ص 29). 2-1-7-3) همخوانی شخصیتی برندو مشتری – محصولاتی که مصرف کنندگان می خرند دربردارنده ی مفاهیم فردی و اجتماعی است. همخوانی تصویری که فرد از خود دارد با برند مورد نظر، نقش مهم و مؤثری در شکل دهی به رفتار مصرف کننده بازی می کند. این همخوانی همچنین بر اثربخشی تبلیغات اثرگذار است و موجب تسهیل در ایجاد نگرش های مثبت نسبت به محصولات و برندها می شود. همخوانی ویژگی های شخصیتی برند و مشتری می تواند موجب اعتماد و حس تعلق مشتری به برند گردد که این خود منجر به تکرار خرید و تعهد و وفاداری مشتری به برند می گردد (عزیزی و همکاران، 1391، ص ص 81-78). آکر در سال 1997 متذکر می شود که وجود همخوانی و تجانس بین ویژگی های شخصیتی مصرف کننده و برند در فرآیند خرید، ترجیحات مصرف کنندگان را تحت تأثیر قرار داده و آن را بهبود می بخشد (حمیدزاده و همکاران، 391 ، ص 38). 2-1-7-4) شخصیت برند و هویت برند – شخصیت برند یکی از اجزای اصلی تشکیل دهنده ی هویت برند است (عزیزی و همکاران، 1391، ص 107). آکر، شخصیت برند را یکی از ابعاد اصلی هویت برند و به عنوان نزدیک ترین مفهومی که بر فرآیند تصمیم گیری خرید اثر می گذارد معرفی می کند (حمیدزاده و همکاران، 1391، ص 38). هویت برند قبل از تصویر برند می آید و شامل تمامی عناصر تشکیل دهنده ی وجود برند می باشد (Louis et.al, 2010, P 114). عناصر اصلی هویت یک برند شامل دو جزء می باشد؛ موقع یابی و شخصیت برند. هویت برند از تلاقی موقعیت و شخصیت استراتژیک آن شکل می گیرد که این تنها راهی است که در آن دو جزء اصلی و جنبه های ظاهری آن با همدیگر جریان می یابند. دیگر عناصر اصلی، نتیجه ی عملکرد هستند، اسم برند، نماد آن و نظام گرافیکی، ارتباطات بازاریابی برند و دیگر راه هایی که در آن، برند با مخاطبان تعیین شده اش تماس برقرار می کند (جلیلوند، 1391، ص 56). محقق ها هویت برند را به عنوان یک مفهوم چند بعدی می شناسند که در آن، شخصیت برند یک عنصر مهم است (Geuens et.al, 2009, P 98). نقطه ی مشترک در تمامی تحقیقات این است که هویت برند و شخصیت برند از طرف فرستنده بهتر درک می شوند (عزیزی و همکاران، 1391، ص 107). ایجاد تمایز بین فرستنده و گیرنده، نه تنها از نظر مفهومی اهمیت دارد بلکه در محاسبه ی عملی نیز مهم است. در غیر این صورت، برند و شخصیت مصرف کننده با هم ترکیب شده و منجر به بی ثباتی در مورد چگونگی اقدام به عمل در فاصله ی بین شخصیت مطلوب و شخصیت درک شده می شود (Geuens et.al, 2009, P 98).   2-1-7-5) شخصیت برند و تصویر برند – شخصیت و تصویر برند دو مفهوم متفاوت هستند. شخصیت برند حاصل ارتباطات شرکت با مشتریان است ولی تصویر برند به عنوان ادراکات مصرف کنندگان از شخصیت برند معرفی شده است (مؤتمنی و همکاران، 1389، ص 91). منظور از شخصیت برند، جنبه ی احساسی تصویر برند در ذهن افراد است، این تصویر از تمام تجربیاتی که مصرف کننده از یک برند دارد شکل گرفته است (جلیلوند، 1391، ص 60). تصویر برند یک مفهوم پذیرش است و نتیجه ی این است که مصرف کنندگان تمام علائم منتشر شده توسط برند از قبیل نمادهای بصری، ارتباطات، منابع خارجی و … را تفسیر می کند (Louis et.al, 2010, P 114). لوی در سال 1959 نشان داد شخصیت برند شامل ویژگی های جمعیت شناختی نظیر جنسیت، سن و طبقه ی اجتماعی است که ممکن است به طور مستقیم بر تصویر برند، سخنگویان محصول و افراد و به طور غیر مستقیم بر خصوصیات افراد تأثیر گذار باشند (Lin, 2010, P 6). 2-1-7-6) شخصیت برند و ارزش ویژه ی برند  – شخصیت و ارزش، دو مفهوم مرتبط با هم هستند که در آن شخصیت زیر مجموعه ای از ارزش است و مصرف کنندگان از ابعاد شخصیت برند به عنوان عوامل تعیین کننده ی مرتبط با ارزش افزوده ی برند استفاده می کنند (مؤتمنی و همکاران، 1389، ص 91). در زمانی که مشتریان به کیفیت محصولات توجه خاصی می کنند رقبا به راحتی می توانند ویژگی های محصولات را تقلید کنند، لذا شخصیت و هویت قوی برای ایجاد ارزش ویژه ی برند ارزشمند است (Geuens et.al, 2009, P 97). مفهوم ارزش ویژه ی برند، ارزش افزوده ای است که یک برند برای یک محصول به ارمغان می آورد. اثر دیگری از واکنش مصرف کننده به یک برند است که فراتر از خود محصول و ویژگی های آن عمل می کند (Louis et.al, 2010, P 115).  شخصیت برند، یکی از ابعاد اصلی ارزش ویژه ی برند است، زیرا به جنبه ی احساسی تصویر برند اشاره می کند. شخصیت برند یک مفهوم مهم برای ایجاد تمایز و همچنین توسعه ی بلند مدت ارزش ویژه ی برند است. بنابراین، شخصیت برند، یک عامل مهم برای موفقیت برند محسوب می شود، زیرا یک شخصیت برند منحصر به فرد به خلق یک مجموعه ای از پیوندهای مطلوب و منحصر به فرد در ذهن مشتریان کمک می کند که به ارزش ویژه ی برند منجر می شود (حمیدزاده و همکاران، 1391، ص 39).