هدف اصلی این پژوهش بررسی رابطه استرس­ شغلی و سلامت روان با تاکید بر نقش واسطه­ای راهبردهای مقابله­ای در کارمندان، بود. بدین منظور، از بین کارمندان سازمان جهاد کشاورزی استان زنجان در سال 1393، با استفاده از فرمول کوکران 241 نفر (214 نفر مذکر و 27 نفر مؤنث)، به شیوه­ی نمونه­گیری تصادفی طبقه­بندی شده، انتخاب شدند و با استفاده از پرسشنامه استرس شغلی هلریگل و اسلوکام، پرسشنامه سبک­های مقابله با رویدادهای استرس­زا (CISS) و پرسشنامه سلامت عمومی گلدبرگ و هیلر (GHQ-28)، مورد ارزیابی قرار گرفتند. داده­های به دست آمده با استفاده از روش تحلیل مسیر، مورد ارزیابی آماری قرار گرفتند. یافته­ها نشان داد استرس شغلی و ابعاد آن قادر به پیش­بینی تغییرات مربوط به سلامت روان و همچنین راهبردهای مقابله­ی مسأله­مدار و هیجان­مدار آزمودنی­ها می­باشد. یافته­ها همچنین نقش واسطه­گری شیوه­های مقابله­ با استرس مسأله­مدار و هیجان­مدار را در رابطه بین استرس شغلی و سلامت روان مورد تأیید قرار داد. با توجه به یافته­ها می­توان سلامت روان را با افزایش راهبرد مسأله­مدار از طریق آموزش استفاده از این نوع راهبردها و همچنین کاهش راهبردهای هیجان­مدار بهبود بخشید. واژگان کلیدی: استرس شغلی، سلامت روان، راهبردهای مقابله­ای، کارکنان.