پس از حادثه ی یازدهم سپتامبر2001 جنگ علیه تروریسم  که یک شعار سیاسی بیش نیست ، ادبیات حقوق بین الملل گردید . طرّاحان این نظریه معتقدند که حادثه ی یازدهم سپتامبر و تبعات آن حاکی از ظهور پدیده ی جدیدی است؛ به این معنی که شبکه های فراملّی تروریستی دست به اقدامات خشونت آمیز علیه اهداف واقع در دولت های دوردست می زنند و شدت و گستره بالفعل و بالقوه ی این حملات به قدری است که می توان آنها را اقدامات جنگی نام نهاد این مؤلّفین اضافه می کنند که به دلیل تعداد زیاد افراد متّهم به اعمال تروریستی نمی توان مقرّرات و آیین رسیدگی کیفری را به هنگام با زداشت و محاکمه ی این افراد رعایت نمود و علاوه بر آن، اجرای مقرّرات قراردادی مربوط به استرداد یا تعقیب قضایی، به دلیل مشکلات سیاسی، اداری و حقوقی که اغلب در روابط میان دولت ها به وجود می آید، مناسب نیست؛ بنابراین برای مقابله با این نوع جدید از خشونت باید حقوق مخاصمات مسلّحانه را اجرا نمود و اعضای گروه های تروریستی را بعنوان مبارز دشمن مورد حمله نظامی قرار داد.[63] بند دوم – تروریسم در مخاصمه مسلحانه بین المللی مخاصمه مسلحانه بین المللی مخاصمه ای است میان حداقل دو دولت. این نوع مخاصمات عمدتاً مشمول کنوانسیون های چهارگانه ژنو و پروتکل الحاقی اول هستند. در این باره کنوانسیون چهارم ژنو در ماده 33 عنوان می دهد که: هیچ شخصی مورد حمایت را نمی توان برای عمل خلافی که شخصاً مرتکب شده است تنبیه کرد. تنبیهات دسته جمعی و همچنین هر گونه عمل ارعاب یا تروریسم ممنوع است. ماده 51 پروتکل اول نیز مقرر می دارد: اعمال تهدیدهای خشونت آمیزی که منظور اصلی از آن ایجاد رعب و وحشت در میان سکنه غیر نظامی باشد، ممنوع می باشد. همچنین مواد 52 پروتکل اول نیز در قالب ممنوعیت حملات کورکورانه چنین مفهومی را در بر دارد. در بستراین مواد مهمترین عنصر عمل تروریستی در جریان یک مخاصمه مسلحانه بین المللی قصد گستراندن ترور در میان غیر نظامیان می باشد. بر این اساس تروریسم، شامل حمله بر علیه اهداف و اشخاص غیر نظامی است یا شامل حملات غیر قابل تفکیکی است که معمولاً به ارعاب و وحشت جمعیت غیر نظامی منجر می شود. لذا در جریان یک مخاصمه مسلحانه، طبیعتاً بمباران یک هدف نظامی نزدیک به مناطق مسکونی که منجر به ارعاب و وحشت غیر نظامیان می شود ممنوع می باشد و یک عمل تروریستی قلمداد می شود. البته اگر اقدامات ترویستی سبب درد و رنج شدید روی نظامیان شود، نقض شدید کنوانسیون های چهار گانه ژنو  محسوب شده و جنایات جنگی نیز قلمداد می شوند. در چنین صورتی مر تکبین این اقدمات بایستی بر اساس اصل صلاحیت جهانی، به عنوان جنایتکار مورد تعقیب و محاکمه قرار گیردند یا حتی بر طبق اساسنامه ICC (ماده 85) در صلاحیت آن مرجع قرار گرفته و محاکمه مجازات شوند. علاوه بر قواعد کلی حقوق بشر دوستانه (ماده33  کنوانسیون چهارم  و مواد 51 و 52 پروتکل الحاقی اول) که بطور کلی اقدامات تروریستی را ممنوع می کند حمله به سایر اهداف به منظور اشاعه رعب و وحشت در میان جمعیت غیر نظامی ممنوع است. آنها معمولاً شامل نیازهای ویژه به حمایت می شوند مثل حمایت از اموال فرهنگی در موقع مخاصمات مسلحانه .لذا در زمان مخاصمه مسلحانه بین المللی، هر گونه اقدامات تروریستی بر علیه اموال و اشخاص غیر نظامی ممنوع است. اما آیا حقوق بشردوستانه بین المللی در یک مخاصمه مسلحانه بین المللی از افراد نظامی در قبال اقدامات تروریستی حمایت می کند؟ جواب به این سوال خیلی روشن نیست. بدین خاطر که: 1) سربازان و رزمندگان، خود اهداف نظامی هستند و آنها قانوناً حق دارند متوسل به خشونت شوند و بر علیه آنها توسل به خشونت صورت گیرد 2) چیزی که ممکن است یک عمل تروریستی بر علیه افراد غیر نظامی محسوب شود  ممکن است عملی مشروع و و مجاز بر علیه نظامیان تلقی شود.[64] لذا به نظر می رسد  در کل دایره حمایت از نظامیان در مخاصمات مسلحانه کمتر باشد. اما با وجود این مهمترین ممنوعیت در این خصوص، ممنوعیت بکار بردن وسائل و شیوه های جنگی است؛ مثل ممنوعیت بکارگیری سلاحهای ممنوعه و ممنوعیت زنهار ندادن یا انجام عمل خائنانه. لذا در این محدوده اگر اقدامات تروریستی صورت گیرد به شدت ممنوع بوده و ممکن است آنها یک جنایت جنگی تلقی شوند.[65] الف- نحوه بر خورد با بازداشت شدگان در خصوص اسراء نیز، هر گونه خشونت بر علیه آنها، شدیداً ممنوع شده است. بر طبق ماده 17 کنوانسیون سوم ژنو، هیچگونه شکنجه بدنی یا روحی و هیچگونه فشاری نباید به اسیران جنگی وارد آید. اسیرانی که از دادن اطلاعات خودداری می کنند نباید مورد تهدید یا دشنام قرار گرفته و در معرض ناراحتی قرار گیرند. لذا اقدامات تروریستی که منجر به ارعاب و وحشت میان اسراء شود، ممنوع می باشد. چنین اسیرانی نبایستی به خاطر صرف مشارکت در جنگ محاکمه و مجازات شوند. تنها اگر آنها مرتکب جنایات جنگی شوند بایستی مورد محاکمه واقع شوند. اما اگر در خصوص