در صورت رد درخواست، تقاضا کننده می تواند ظرف مدت 10 روز به هیأت ویژه کانون وکلا شکایت نماید. وکلای محترم هم  به  موجب ماده 31 [63] و 23 [64]  قانون  مصوب 1315  ماده  40 [65] آئین نامه قانون وکالت موظف به قبول وکالت معاضدتی می باشند و در اسرع وقت باید ارجاعاتی که از طرف معاضدت قضایی در حدود صلاحیت موسسه به آنها می شود را انجام دهند. کار آموزان وکالت نیز از این امر مستثنی نیستند و موظفند در دوره کار آموزی امور معاضدت قضایی را که از طرف شعبه معاضدت قضایی یا ریاست کانون به آنها ارجاع می گردد به انجام برسانند. تشخیص بی بضاعت بودن یا عدم توانایی اشخاص برای تأدیه حق الوکاله بموجب مواد 4 و 6 آئین نامه اجرایی ماده 31 و 23 قانون اصلاح پاره ای از قوانین دادگستری با دادگاه مرجع رسیدگی به دعوی و در مورد شکایت فرجامی با دادگاهی است که رأی مورد شکایت فرجامی را صادر کرده است. کسانی که استطاعت پرداخت حق الـوکاله را ندارند مشروط بر اینکه دعوی راجع به شخص متقاضی و با اساس باشد می توانند از 1- کانون وکلا 2- هیأت اجرایی ماده 2 آئین نامه 187 قانون برنامه سوم توسعه و یا از رؤسای حوزه های قضایی درخواست معاضدت نمایند.[66] در خصوص وکالت معاضدتی بنظر می رسد همانند دعوی اعسار باید اصل بر توانایی اشخاص برای پرداخت هزینه ها باشند و تا قبل از احراز عدم استطاعت مالی موکل جهت پرداخت حق الوکاله، پرونده معاضدتی به وکیل ارجاع نشود تا اینکه عدم توانایی متقاضی وکیل معاضدتی احراز گردد تا از این طریق اولاً جلوی سود جویی افراد منفعت طلب گرفته شود ثانیاً جلوی افزایش بی رویه درخواستهای معاضدت گرفته شود ثالثاً زمینه های ارائه خدمات رسانی بهینه حقوقی به افراد نیازمند، در کثرت تقاضاهای استفاده از وکیل معاضدتی که حق مسلم آنهاست فراهم شود و آنها محروم نگردند. 4- وکالت اتفاقی: قسم دیگری که می توان از آن به عنوان وکیل نام برد وکیل اتفاقی است که شغل آنها وکالت نبوده ولی بواسطه اینکه واجد معلوماتی برای انجام وکالت هستند به موجب قوانین و مقررات خاص که در طی ادوار گذشته به تصویب رسیده است به صورت موردی توسط کانون وکلا یا مراجع مربوطه برای آنان مجوز وکالت صادر می شود این افراد فقط در نوع مجوزی که برای آنها صادر می گردد حق وکالت دارند و نمی توانند به عنوان یک وکیل به معنای اخص کلمه وکالت نمایند. قوانین و مقرراتی که می توان از آن به عنوان وکیل اتفاقی استفاده نمود عبارتنداز:

• ماده 2 قانون وکالت مصوب 1315:

«اشخاصی که واجد معلومات کافی برای وکالت می باشند ولی شغل آنها وکالت نمی باشد اگر بخواهند برای اقربای نسبی و سببی خود تا درجه دوم از طبقه سوم وکالت بنمایند ممکن است به آنها در سال سه نوبت جواز وکالت اتفاقی داده شود.» در آئین نامه صدور جواز وکالت اتفاقی شماره 14/2/78 /1 مورخ 3/3/1378 آمده است: «در اجرای ماده 2 قانون وکالت مصوب 1315 و به تجویز ماده 22 لایحه استقلال کانون وکلای دادگستری مصوب 1333 و به منظور تنظیم امور مربوط به جواز وکالت اتفاقی، متقاضی با مراجعه به کانون وکلا، طی تقاضای کتبی طبق فرم موجود درکانون برابرآیین نامه صدور جواز وکالت اتفاقی می نماید. متقاضی اخذ وکالت باید ضمن معرفی کامل خود و اعلام میزان تحصیلات و تجربیات و سایر جهات و دلایل احتمالی موثر در قضیه، مشخصات کامل موکل یا موکلین مورد نظر و درجه قرابت آنان و نیز مشخصات موضوعی که متقاضی قرار است طرح نموده و یا عهده دار دفاع از آن شود را اعلام نماید و مدارک مورد استناد را پیوست کرده وبا تکمیل و امضا فرم موجود در کانون وکلا و تقدیم مدارک مربوطه به کانون وکلا تقاضای صدور جواز وکالت اتفاقی نماید.» کانون پس از انجام اختبار علمی و تجربی و در صورت موفقیت متقاضی نسبت به صدور جواز وکالت اتفاقی اقدام می نماید. البته لازم به ذکر است که این جواز دائمی نبوده و فقط راجع به همان پرونده و موردی خواهد بود.

• قانون حمایت قضایی از کارکنان دولت و پرسنل نیروهای مسلح مصوب 29/7/1376

ماده واحده «… تمام وزارت خانه ها، شرکت ها، موسسات، سازمانهای دولتی و دستگاه هایی که شمول قانون برای آنها مستلزم ذکر نام است، همچنین نیروهای مسلح (نظامی و انتظامی) مکلفند بنا بر درخواست کارکنان خود در زمان حیات و یا وراث درجه اول آنان پس از فوت در دعواهایی که از انجام وظیفه آنان ناشی می شود و یا به نحوی با وظایف ایشان مرتبط است با بهره گرفتن از کارشناسان حقوقی شاغل، به آنان خدمات حقوقی ارائه کنند.» تبصره- کارشناسان موضوع این قانون باید دارای حداقل مدرک کارشناسی در رشته حقوق قضایی و در موارد یاد شده بدون الزام به دریافت پروانه و ارائه پروانه وکالت و … در تمامی مراحل دادرسی به عنوان وکیل شرکت نمایند.

• قانون حمایت قضایی از بسیج مصوب 8/10/1371 مجلس شورای اسلامی