دانلود یک نمونه فایل پایان نامه ارشد رشته مدیریت دانلود رایگان متن کامل یک نمونه فایل پایان نامه ارشد رشته حقوق دانلود رایگان یک نمونه فایل متن کامل پایان نامه ارشد رشته روانشناسی نظام حقوقی ایران اگر حساسیت اخلاقی در عملی به آن اندازه باشد که با ارتکاب آن عمل، واکنش اجتماعی به صورت شدید (مجازات) بر شخص تحمیل گردد، آنجاست که رابطه میان اخلاق و حقوق کیفری تجلی پیدا خواهد کرد. حقوق کیفری تاثیر خود را بیش از هر چیز مدیون قواعد اخلاقی است. اکثر قوانین و اصول در حیطه حقوق کیفری ریشه در قواعد اخلاقی دارد. هتک ناموس، توهین و افترا، کلاهبرداری، خیانت در امانت، اعمال منافی عفت و مانند اینها ازجمله اعمالی هستند که با مبانی و اصول اخلاقی جامعه سر ستیز دارند و در نتیجه به وسیله قانون نیز منع شده اند. اصل مهمی در حقوق کیفری به نام «لزوم وجود قصد و سو نیت مجرمانه در رفتار مجرمانه» وجود دارد که بدان رکن معنوی یا عنصر روانی جرم گفته می شود و همین طور دسته بندی برخی ازجرائم بر حسب آن به عمد، شبه عمد و خطای محض، نفوذ اخلاق را در این رشته از حقوق نشان می دهد. چنانچه شخص در ارتکاب جرمی سو قصد و عمدی نداشته باشد، قاضی حکم به برائت وی می دهد. همچنین طبق ماده 22 قانون مجازات اسلامی مصوب سال 1370 به دادگاه این اجازه داده شده است که جنبه های اخلاقی و اجتماعی جرم و اوضاع و شرایط فردی متهم را در نظر داشته باشد. در بین اهداف سنتی حقوق جزا، هدف اخلاقی از مهمترین اهداف محسوب می شود. مکتب عدالت مطلق و سر آمد آن ها «کانت» فلسفه و مبنای اعمال مجازات را معیار اخلاقی واحترام به کرامت ذاتی انسان می داند. همینطور در بین اهداف پیشرفته حقوق جزا که یکی از آنها عبارتست از اصلاح مجرم، اخلاق مورد توجه قرار گرفته است. برای پیشگیری از وقوع جرائم در آینده باید مجرم را از لحاظ اخلاقی اصلاح نمود. به نظر می رسد که در تمامی کیفر های در نظر گرفته شده توسط قانون گذار به نوعی می توان ردپای اخلاق را مشاهده کرد. در مورد جرائم مستحق مجازات تعزیر یا بازدارنده می توان گفت، با اینکه در ظاهر اینطور به ذهن متبادر می شود که این اعمال با اخلاق هیچ ارتباطی ندارند اما باز هم می توان درمجازات های بازدارنده و تعزیری ریشه های اخلاقی را دریافت. تنها جایی که به نظر می رسد می توان در مورد ریشه اخلاق در رفتار مجرمانه قدری تامل و درنگ نمود، جرم سیاسی باشد. به عبارت دیگر در مورد اعمال به ظاهر مجرمانه آن دسته از مجرمان سیاسی که بدون استفاده از سلاح و خشونت، به صرف عقیده شخصی از طرق مختلفی از جمله سخنرانی در محافل گوناگون، تشکیل دسته جات و اجتماعات و… به انتقاد از نظام حاکم خویش می پردازند، اطلاق صفت غیر اخلاقی به عمل آن ها قدری ثقیل به نظر می رسد. زیرا انگیزه این مجرمان ریشه ای روشنفکرانه دارد. آن ها در نظر خود فکر می کنند در حال خدمت به جامعه خویش و در عین حال رهایی مردم از این فشار و تنگنایی که نظام حاکم برای آن ها بوجود آورده، هستند. جدا از اینکه واقعا این عقیده و عمل آن ها درست باشد یا خیر، آنها عمل خود را غیر اخلاقی نمی دانند. * منابع: 1 کاتوزیان، دکتر ناصر، فلسفه حقوق ج اول ص 383. 2 مطهری، آیت الله مرتضی، فلسفه اخلاق نشر جامعه مدرسین حوزه علمیه قم 62 ص 69. 3 محمودی جانکی، دکتر فیروز مقاله (حمایت کیفری از اخلاق) از کتاب علوم جنایی نشر سمت ص 764.