3-اعضای دوفاکتو: اعضای تحت الحمایه هستند یعنی کشورهای استقلال یافته‌ای که موافقتنامه از قبل شامل حال آنها (هنگامی که مستعمره یکی از کشورهای عضو سازمان بوده اند)شده است و حال می‌توانند با حمایت و اعلامیه صادر شده از سوی کشور استعمارگر سابق و البته ارائه درخواست به صورت عضو اصلی سازمان درآیند. 4-عضویت موقت: این وضع تنها درباره تونس مصداق دارد.این کشور چندین سال به دلایل خاص اقتصادی-سیاسی-اجتماعی خود از این وضع استفاده کرد و به گفته یکی از مسئولان سازمان جهانی تجارت مورد تونس را می‌توان یک تصادف تاریخی در طول عمر این سازمان دانست.تفاوت عضو کامل و موقت در این است که عضو موقت از حق رأی و دیگر حقوق اعضای کامل به ویژه امتیازات تعرفه‌ای محروم است. (Sutheland/2004: 62) درحال حاضر 148 کشور عضو رسمی و 33 کشور نیز عضو ناظر هستند.اعضای ناظر باید مذاکرات مربوط به عضویت رسمی خود را در طول 5 سال از زمان پذیرفته شدنشان به عنوان عضو ناظر با سازمان شروع کنند. فصل دوم: اصول روابط و همکاری‌های بین المللی با تکیه بر ابزارهای توسعه تجارت گفتار اول: ابزارهای توسعه و تحکیم همکاری بین المللی روابط بین الملل بیانگر مناسبات بازیگران جهانی به مانند دولت‌ها و سازمان‌های بین المللی است و دانش مربوط به آن، مطالعه وضعیت رفتاری کشورها با یکدیگر ،آن گونه که هست و نه آنطور که باید باشد. این روابط واقعیت‌های موجود را بازتاب می‌دهد و نه حقیقت را. بر خلاف حقوق بین الملل که پایبندی دولت‌ها به قوانین و مقررات بین المللی را نظارت می‌کند. روابط بین الملل رفتار کشورها را با یکدیگر بررسی می‌کند. عوامل تأثیر گذار بر روابط بین الملل را می‌توان به شرح زیر در نظر گرفت: محیط و شرایط بین المللی/ موقعیت هر دولت و جایگاه آن در صحنه بین المللی / توانایی‌های کشورها در داخل (موقعیت جغرافیایی، توان اقتصادی؛ نظامی، تکنولوژیک…،سامان سیاسی)/ ویژه گی‌های ملی/ نوع حکومت/ احزاب و نهادها/ گروه‌های دارای نفوذ   Pressure Groups/ افکار عمومیPublic Opinion/ شخصیت سیاستمداران و برداشت آنان نسبت به روابط بین الملل و ………(Anderson/2001: 40) اغلب دانشمندان روابط بین الملل مبنا و انگیزه اساسی رفتار دولت‌ها را در صحنه بین المللی تأمین منافع ملی  National Interests دانسته‌اند. این مفهوم در بر گیرنده تمامی ارزش‌های ملی(ملت و دولت) National Values  است و عبارت از هدف‌های عام و همیشگی هستند که ملت‌ها برای کسب و حفظ آن تلاش می‌کنند. از دامنه منافع ملی تفاسیر متفاوتی ارائه می‌شود. تفسیر محدود آن حفظ منافع دولت و ادامه حاکمیت آن به هر قیمتی است. اما تفسیر گسترده آن از نگاه این بحث بر این اندیشه استوار است که نیازهای حیاتی ملت را از طریق همکاری‌های بین المللی تأمین کند. گرچه از نظر تئوریک منافع ملی در کشورهای مختلف تعریف‌های مشابهی دارند اما در عمل منافع ملی دولت‌ها با یکدیگر متفاوند. زیرا اهداف کلان و خرد کشور‌ها ممکن است متفاوت باشند. با تغییر اهداف دولت‌ها منافع ملی هم تغییر می‌کند. تغییر اهداف کشورها به عوامل فراوان داخلی وبین المللی بستگی دارد. گاهی تغییر منافع ملی یک دولت بر تغییر رفتار آن تأثیر می‌گذارد، و گاهی تغییر شرایط بین المللی و رفتار دیگران بر منافع ملی کشور  اثر گذار است. (تغییر موازنه قدرت/ شکل گیری دولت‌های کمونیستی/ جنگ اول و دوم/ جنگ سرد/ فروپاشی بلوک شرق/ تروریسم و….)(همان منبع)