[114] – Purchasing Cards [115] – ماده 341 قانون مدنی: «بیع ممکن است مطلق باشد یا مشروط و نیز ممکن است که برای تسلیم تمام یاقسمتی از مبیع یا برای تأدیه تمام یاقسمتی از ثمن اجلی قرار داده شود.» [116] -DIRECTIVE 2000, 31/EC Art 9, A/CN. 9/WG. IV/WP. 100, Art 8(1) [117] – ماده 12: اسناد و ادله اثبات دعوی ممکن است به صورت داده پیام بوده، در هیچ محکمه یا اداره دولتی نمی توان بر اساس قواعد ادله موجود، ارزش اثباتی داده پیام را صرفاً به دلیل شکل و قالب آن رد کرد. [118] – آهنی، بتول، انعقاد قراردادهای الکترونیکی، نشریه فقه و حقوق خانواده، تابستان و پاییز 1383، شماره 33 و 34، صص 9-11. [119] – کاتوزیان، ناصر، قواعد عمومی قراردادها، تهران، شرکت سهامی انتشار،1371، چاپ  سوم،جلد دوم،ص205، ش 415. [120] – اصول قراردادهای تجاری ماده 2-11، کنوانسیون بیع بین‌الملللی، اصل 19. [121]- آهنی، بتول، همان، صص 12 و 13. [122] – طبق تعریف ماده 2 قانون تجارت الکترونیک ایران داده پیام (Data Message) عبارت است از: «هر نمادی از واقعه، اطلاعات یا مفهوم که با وسایل الکترونیکی، نوری و یا فناوری‌های جدید اطلاعات تولید، ارسال، دریافت، ذخیره یا پردازش می‌شود» [123] – شهیدی، مهدی، تشکیل قراردادها و تعهدات، نشر مجد، 1385، ص 132. [124] – همان، ص 142. 1⁴¹ – Uncitral Model Law on Electronic Commerce, Art. 11(1)

[126]- وصالی ناصح، مرتضی، قرارداد الکترونیک و مبانی اعتبار آن، نشریه کانون، دی ماه 1385، شماره 66، صفحات 114-154.

1⁴³ – EU 2000/31 Dirrective on Electronic Commerce, Art. 9(1) [128]  – ماده یک قانون تجارت الکترونیک. [129] – ماده 6 قانون مذکور مقرر می‌دارد: «هرگاه وجود یک نوشته از نظر قانون لازم باشد، داده پیام در حکم نوشته است…» [130] – ماده 12 قانون مذکور مقرر می‌دارد: «اسناد و ادله اثبات دعوی ممکن است به صورت داده پیام بوده و در هیچ محکمه یا اداره دولتی نمی‌توان بر اساس قواعد ادله موجود، ارزش اثباتی داده پیام را صرفاً به دلیل شکل و قالب آن رد کرد» [131] – Chris Reed & John Angel, Computer Law, p 302 [132] – Transmission of mere Information [133] – Transmission of Unilateral Information [134] – Customs Declaration