برنامه‌‌های پرداخت بر اساس مهارت (شایستگی)

پرداخت بر اساس مهارت، شیوه دیگری از پرداخت دستمزد بر اساس نوع کار است که در آن به جای عنوان شغلی، مهارت یا شیوه انجام کار میزان حقوق افراد را تعیین می‌کند. این برنامه کارکنان را تشویق می‌کند تا مهارتهای زیادی فرا گیرند و از آنجا که افراد می‌توانند از کارهای دیگران سر در آورند و در بسیاری از امور مهارت پیدا کنند، ارتباطات آسانتر صورت خواهد گرفت. اجرای چنین برنامه‌هایی باعث می‌شود که رفتارهای ناکارآمد کاهش یابد و به ندرت امکان دارد سازمان با مواردی مواجه شود که فرد از جمله˝آن کار من نیست˝ استفاده کند و در نهایت پرداخت بر اساس مهارت، موجب بهبود عملکرد می‌شود.

برنامه‌‌های مزایای انعطاف پذیر

طرح مزایای انعطاف‌پذیر به گونه‌ای است که کارگر یا کارمند بتواند از بین مزایای موجود آنهایی را که می‌خواهد انتخاب کند. هدف این است که به هر کارگر یا کارمند فرصت داده شود با توجه به نوع نیاز و شرایط یا وضعیتی که در آن قرار گرفته است، مجموعه‌ای خاص از مزایایی را که می‌خواهد از آنها بهره‌مند شود، انتخاب کند. اگر به همه کارکنان مزایای مشابهی داده شود، در آن صورت چنین فرض می‌شود که همگی نیازهای همانندی دارند و تردیدی نیست که این فرض نمی‌تواند درست باشد. بنابراین با بهره گرفتن از مزایای انعطاف‌پذیر می‌توان مزایای حاشیه‌ای و هزینه‌‌های مربوط را به نوعی انگیرش برای کارکنان تبدیل کرد (شهرکی، 1389).

2-1-26- مزایای توانمندسازی منابع انسانی

از دیدگاه پیترز (2005):

الف) مزایای شخصی مثل کاهش ابهام و تضاد در نقش و افزایش خودکنترلی ب) مزایای سازمانی مثل افزایش بهبود در زمینه عملکرد اقتصادی

از دیدگاه باون و لاولر(1992):

آنان مزایای توانمندسازی کارکنان را در سازمان‌‌های خدماتی به شرح زیر توصیف می‌کنند:

• کارکنان توانمند به نیازهای مشتریان در حین ارائه خدمات پاسخ‌‌های سرع و به موقع می‌دهند.
• افراد توانا به مشتریان ناراضی در حین عودت خدمات پاسخ‌‌های سریع و بموقع می‌دهند.
• کارکنان توانمند احساس بهتری نسبت به خود و شغلشان دارند.
• کارکنان توانا با مشتریان با گرمی و آغوش باز ارتباط برقرار می‌کنند.
• کارکنان توانمند می‌توانند منبع بزرگی از اندیشه‌‌های خدماتی باشند.

پاره‌ای از مزایای توانمندسازی کارکنان برای سازمان‌ها عبارتند از:

• خودمختاری و استقلال