• [35]MTTRمتوسط زمان تعمیرات هر تجهیز
• در جه حساسیت قطعه برای دستگاه
• قیمت قطعه تعویضی

2-6- مدل‌ها‌ی تصمیم‌گیری ریاضی

2-6-1- تکنیک‌ها‌ی تصمیم‌گیری ریاضیMCDM

مدل‌ها‌ی بهینه سازی از دوران نهضت صنعتی در جهان و به خصوص از زمان جنگ دوم جهانی مورد توجه ریاضی دانان و   دست اندرکاران صنعت بوده است .تاکید اصلی بر مدلهای کلاسیک بهینه سازی ،داشتن یک معیار (یا یک تابع هدف )می باشد بطوری که مدل مذکور می تواند در مجموع به صورت خطی ،غیر خطی ویا مخلوط باشد اما توجه محققین در دهه‌ها‌ی اخیر معطوف به مدل‌ها‌ی چند معیار (MCDM) برای سنجش تصمیم‌گیری‌ها‌ی پیچیده گردیده است در اینگونه تصمیم‌گیری‌ها‌ ممکن است به جای استفاده از یک معیار سنجش بهینگی از چندین معیار سنجش استفاده گردد. این مدل تصمیم‌گیری به دو دسته مدل‌ها‌ی چند هدفه ([37]MODM)و مدل‌ها‌ی چند شاخصه (MADM)تقسیم می گردند .مدل‌ها‌ی چند هدفه به منظور طراحی به کار گرفته می شوند در حالیکه مدل‌ها‌ی چند شاخصه به منظور انتخاب گزینه برتر استفاده می گردند. (اصغر پور ، 1383)

2-6-2- ارزیابی و بررسی مدل‌ها‌ی MADM

دو دسته عمده از روش‌ها‌ی مختلف در پروسه تحلیل کردن اطلاعات موجود از یک مساله MADM  وجود دارد :یک دسته از روش‌ها‌ ی منشعب از مدلی مشهور به مدل غیر جبرانی و دسته دیگر منشعب از مدل دیگری معروف به مدل جبرانی می باشد. الف) مدل غیر جبرانی: شامل روشهایی می شود که در آنها مبادله در بین شاخصها مجاز نیست یعنی مثلا نقطه ضعف موجود در یک شاخص توسط مزیت موجود از شاخص دیگر جبران نمی شود در این روش‌ها‌ هر شاخص به تنهایی مطرح بوده و مقایسات بر اساس شاخص به شاخص صورت می پذیرد. ب) مدل جبرانی: مشتمل بر روشهایی است که اجازه مبادله در بین شاخصها در آن‌ها‌ مجاز است یعنی تغییری در یک شاخص می تواند توسط تغییری مخالف در شاخص دیگر جبران شود (آذر ،رجب زاده 1381)این مدل شامل سه زیر گروه می گردد که در شکل2-2 مشخص است .

شکل 2-2انواع روش های تصمیم‌گیری MADM(آذر،رجب زاده ،1381)

2-7-علم مدیریت فازی:

معیارهای اندازه گیری موضوعات و پدیده‌ها‌ بر مبنای رفتار سازمانی و نیازهای تحقیق متفاوت خواهند شد اما آنچه که همواره ثابت است فرایند وشیوه سنجش است در این فرایند فرد یا افرادی که در حوزه مورد پرسش تخصص کافی دارند اطلاعات کیفی را به ارزش‌ها‌یی قابل تفکیک تبدیل می کنند اما باید توجه داشت که این شیوه‌ها‌ ابهامات مر تبط با قضاوت‌ها‌ی افراد و تغییر ارزش آنها را در هنگام انتقال به اعداد نادیده می گیرند .(CHAKRABORTY,1975) منطق فازی برای اولین بار توسط پروفسور لطفی زاده که در جهان علم به پروفسور زاده مشهور است برای پاسخگویی به چنین چالشی مطرح گردید (zadeh,1965) بنا به اعتقاد وی منطق انسان می تواند از مفاهیم ودانشی بهره جوید که مرزهای خوب تعریف شده ای ندارند . منطق فازی شامل طیف وسیعی از تئوریها وتکنیک‌ها‌ می شود که براساس 4 مفهوم بیان شده است که این 4 مفهوم شامل :مجموعه‌ها‌ی فازی،متغیرهای کلامی،توزیع احتمال و قوانین اگر آنگاه فازی (Yen And Langari 1999) می باشد .مجموعه‌ها‌ی فازی و متغیر‌ها‌ی کلامی به عنوان دو مفهوم بنیادین منطق فازی ،به طور گسترده ای در ارزیابی کیفی مورد استفاده قرار گرفته است . مجموعه فازی مجموعه ای است که قطعیت عضویت اعضا در آن ردشده و هر کدام از اعضا با درجه عضویت مخصوص به خود (µ)به آن مجموعه تعلق دارند .از سوی دیگر در موقعیتی که اطلاعات مورد نیاز کمی باشند بیان آنها به صورت مقادیر عددی بلا مانع است اما زمانی که تحقیق در فضای کیفی انجام    میشود و دانش در آن دارای ابهام و سربستگی است ،اطلاعات نمی توانند به صورت اعداد دقیق بیان شوند بطوری که در اکثر تحقیقات ذکر گردیده که بیشتر مدیران نمی توانند یک عدد دقیق را برای بیان عقیده ونظر خود ارائه دهند وبه همین جهت از ارزیابی کلامی به جای ارزش‌ها‌ی عددی خاص ،استفاده می شود (Beach et al 2000;gerwin ,1993;kacprzyk,1986)در این موارد ارزش‌ها‌ی صحیح ،ارزش‌ها‌ی فازی هستند (به عنوان مثال درست ،خیلی درست ،کم وبیش درست ،غلط ،احتمالا غلط و…) که این ارزش‌ها‌ به عنوان ارزش‌ها‌ی متغیر‌ها‌ی کلامی قابل بیان بوده و ارزیابی دقیق تری را بدست می دهند (zadeh ,1987). معمولا یک عبارت کلامی مناسب بر اساس حوزه مسئله برای توضیح ابهام و سربسته بودن دانش تنظیم می شود . پس از آن مفهوم عبارات ،به وسیله اعداد فازی که توسط فاصله ]0و1[ و تابع عضویت تعریف می شوند ،مشخص می گردند از آنجا که ارزیابی کلامی توسط افراد به صورت تقریبی انجام می شود    می توان گفت که توابع عضویت مثلثی وذوزنقه ای برای تقابل با ابهام این نوع ارزیابی‌ها‌ مناسب بوده و تلاش برای دستیابی به مقادیر دقیق تر ،غیر ممکن و نیز ضروری است (Delgado 1998) . چندین محقق نشان دادند که تابع عضویت فازی می تواند اهمیت نسبی واژه‌ها‌ی کلامی در ذهن ما را منعکس نماید (dyer and sarin 1979)بنابراین ما می توانیم رویکرد تابع عضویت فازی را برای تبدیل عقاید کلامی به عددی ،در مقیاس فاصله ای دنبال کنیم (Hsiao,2007)بطوریکه امروزه کاربرد این رویکرد در زمینه‌ها‌ی با زیابی اطلاعات (bordogna and pasi ,1993) پزشکی (degani and bortolan 1998) آموزش (law ,1996) انتخاب تأمین کنندگان (Herrera et al 1999) وتصمیم‌گیری (tong and bonissone 1980,Delgado 1993, yager 1995) بیش از پیش نمود پیدا کرده است .

همانطور که می دانیم تأسیس اولین جلسه دادرسی و وضع و برقراری حقوق و تکلیف برای اصحاب دعوی، به منظور تسریع دراحقاق حق ودستیابی به اجرای عدالت است، ولی با وضع حقی برای فردی در متون قوانین و بررسی آنها در لابه لای کتابهای حقوق، بدون اطلاع صاحب حق، هیچ دردی را دوا نمی کند و هیچ حق ضایع شده را ترمیم نمی دهد. بنابراین باید در این راستا قوانین ، محاکم و نحوه ی ابلاغ را اصلاح کنیم تا به اهداف قانونی مورد نظرنایل شویم ، به همین علت مواردزیر جهت دستیابی به اهداف والای قانون و اجرای عدالت پیشنهاد می گردد : 1- کم کردن تعداد پرونده های ارجاعی به شعبات، اهمیت دادن به کیفیّت آراء به جای کمیّت آن، افزایش تعداد قضات در شعبات، مثل پیش بینی حد اقل یک رییس و یک دادرس برای هر شعبه، برطرف کردن نواقص قوانین، حذف قوانین و مواد منسوخ از مجموعه قوانین  و دسترس قراردادن قوانین جاری موجود معتبر برای اجرا. 2- تصحیح روند ابلاغ اعم از کیفیت و سرعت و دقت و آموزش مامورین ابلاغ، و شناساندن اهمیّت اوراق قضایی و مواعد قانونی به مامورین ابلاغ، و ارزش ابلاغ صحیح و اعاده ی به موقع اوراق ابلاغ شده به مراجع قضایی. این عملی نمی شود مگر با احیای مجدد پلیس قضایی، یا ابلاغ توسط مامورین ابلاغ دادگستری با افزایش تعدادآنها و با بهره گرفتن از تکنولوژی جدید. 3- احیای دادرسی عادی، به منظور : – کم کردن تردد به محاکم، – جلوگیری از تجدید جلسات بی مورد متعدد، – پایین آوردن هزینه ی عمومی، – کم کردن ترافیک شهری ( مخصوصاً در کلان شهرها )، – جلوگیری از آلودگی هوا  و مصرف بی رویه ی سوخت ، – وجلوگیری از اتلاف اوقات قضات و کادر اداری در دادگستری. 4- ترتیبی اتخاذ گردد که مردم به هر نحو ممکن به حداقل حقوق قانونی خود آگاه شوند، مثلاً بالابردن تیراژ روزنامه رسمی که قوانین و آیین نامه های قانونی را در موعد قانونی بدون دخل و تصرف منتشر می نماید[69]، یا از طریق صدا و سیما طی برنامه های مختلف با اعلام قبلی، یا آگاهی دادن به مردم از طریق مساجد با دادن جزوات و یا سی دی های محتوی مسائل حقوقی.

فهرست منابع

الف- منابع فارسی 1- کتب

  ۲-1-7)توسعه فرصت‌ها هر سازمان موفقی دارای یک یا چند قابلیت کلیدی است . قابلیت‌های کلیدی توانمندی‌هایی اندکه در موفقیت کسب‌وکار نقش اساسی داشته و دستیابی به آن به آسانی امکان‌پذیر نباشد . قابلیت‌های کلیدی ممکن است از نوع تکنولوژی، منابع کمیاب و یا فرآیندهای منحصربه‌فرد باشد. زمینه قابلیت‌های کلیدی، گلوگاه‌های کسب‌وکار است. برای توسعۀ قابلیت‌های کلیدی دو رویکرد وجود دارد : پیش نگر و پس نگر ر . در رویکرد پیش نگر، استراتژیست آینده را پیش‌بینی کرده و در جهت دستیابی به قابلیت‌های مورد نیاز آینده، سرمایه‌گذاری می‌کند، مانند مالزی که استراتژی خود را برای استفاده از فرصت‌های نهفته در عصرتکنولوژی اطلاعات(IT)  بناکرده و پروژه های جدید را برای ایجاد زیرساخت‌های کسب‌وکار سال ۲۰۲۰ به اجرا گذاشته است. اگر پارادایم آتی، تکنولوژی اطلاعات باشد، بی‌شک مالزی و کشورهای مشابه در استفاده از فرصت‌های عصر اطلاعات پیشی خواهند گرفت، ولی اگر این پیش‌بینی اشتباه باشد، همۀ این سرمایه‌گذاری‌ها به حسرت بدل خواهد شد . رویکرد پیش نگر ریسک سرمایه‌گذاری با لایی را متوجه سازمان خواهد کرد . اما رویکرد پس نگر به مراتب اقتصادی تر است ولی در مقابل، ریسک از دست رفتن فرصت‌ها را متوجه سازمان می‌کند . ورود دیرهنگام شرکت سونی به بازار انفورماتیک نمونۀ بارزی از این رویکرد است.(عسگریان،۱۳۷۱) یکی دیگر از ابعاد مهم برنامه‌های قابلیت ساز، انتخاب حیطۀ توسعۀ قابلیت‌هاست . ” الگوی فضای بالقوه” در این زمینه در دو محور شکل می‌گیرد: چگالی فرصت‌ها و حوزۀ سازمان. الف: چگالی فرصت‌ها این مسئله برای زمینه‌های مختلف کسب‌وکار متفاوت است . دهۀ ۱۹۵۰ دهۀ فولاد و دهۀ۱۹۵۰ دهۀ الکترونیک بود و پس از آن‌ها کسب‌وکار انفورما تیک عرضه‌کنندۀ بیش‌ترین فرصت‌ها شد .بر پایۀ توصیۀ رویکرد استراتژیک، قابلیت‌های سازمان را در جایی توسعه دهید که بالاترین چگالی فرصت وجود دارد.     ب: حوزه سازمان هر شرکت موفقی “قابلیت‌های کلیدی ” خاص خود را دارد و هر قابلیتی می‌تواند امتیاز رقابتی ویژه‌ای به حساب آید . شرکت تویوتا از قابلیت‌های زیادی برخوردار است ولی آیا این قابلیت‌ها می‌توانند در حوزه کسب‌وکار موتورسیکلت توان رقابت با هوندا را فراهم سازد؟ قاعدۀ کلی می‌گوید : فاصله گرفتن از حوزۀ اصلی کسب‌وکار، اثربخشی قابلیت‌های کلیدی سازمان را کاهش می‌دهد. ج: الگوی فضای فرصت‌های بالقوه این الگو نشان می‌دهد که اگر چه قابلیت سازی در حوزه‌های جدید، بخش بیشتری از فضای فرصت‌های بالقوه را در اختیار سازمان می‌گذارد، ولی دور شدن از حوزۀ توانمندی‌های کلیدی سازمان،امکان بهره‌برداری از این فرصت‌ها را کاهش می‌دهد . انتخاب حد بهینه‌ای برای این امر از عوامل تعیین‌کننده در اثربخشی برنامه‌های توسعۀ فرصت به شمار می‌آید. ۲-1-8)راهکارهای استراتژیک اولین قدم در این راه درک فرصت‌هاست که با تشخیص قواعد حاکم بر آن تکامل می‌یابد . قواعد به ما نشان می‌دهد که چگونه می‌توان عوامل تحقق منفعت را کامل کرد و به فعل درآورد. اصولاً استراتژی به دو بخش اصلی تفکیک می‌شود : فرصت‌یابی استراتژیک ، راه‌یابی استراتژیک. اقدامات مربوط به فرصت‌یابی استراتژیک در مرحلۀ راه‌یابی استراتژیک مشخص می‌شود .اما برای راه‌یابی راهبُردی دو رویکرد کلی وجود دارد: الف: قاعده روی، ب: قاعده شکنی الف: قاعده روی قاعده روی به تلاش برای یافتن راهکارهایی اطلاق می‌شود که بر مبنای قواعد حاکم شکل‌گرفته‌اند. لازمۀ این کار شناخت قواعد است . در این رویکرد استراتژیست می باید قواعد را بشناسد و سپس کم هزینه‌ترین روش تکمیل عوامل فرصت را پیش گیرد.     ب : قاعده شکنی در این رویکرد برای حل گلوگاه استراتژیک، تغییر قواعد موجود به قاعده‌ای که شانس استفاده از فرصت را برای سازمان افزایش دهد مورد توجه قرار می‌گیرد . هنگامی که جف بزوس در سال ۱۹۹۵تصمیم گرفت تا به جای شبکه توزیع معمول کتاب و نشریات از اینترنت استفاده کند، یک راهکار استراتژیک قاعد ه شکنانه برای شرکت آمازون پای ه گذاری شد . امروزه این شرکت با عرضۀ ۱۸  میلیون عنوان کتاب از انبار مجازی خود ۱۲۶ میلیون مشتری در سراسر جهان را به خود جذب کرده است.(طبیبی،۱۳۷۱)

• اجرا: طراحی باید از طریق روان کردن فعالیت و حذف مقاومت فرساینده گروه‌ها موجب فراهم شدن تسهیلات اجرا گردد.
• خود انگیختگی: طراحی باید به سازمان اجازه دهد بطور پویا در هماهنگی با تغییرات محیطی درگیر شود، که سازماندهی مجدد ذاتیگفته می شود.
• مسئولیت: طراحی باید معین کند که چه کسی مسئول چه چیزی می‌باشد.
• اختیار: طراحی باید بصورت روشن مشخص کند که چه کسی اختیار تصمیم‌گیری را دارد.
• کنترل: طراحی باید به خودی خود با نیاز به کنترل، متعادل باشد (بور و جینر،  1988).

2-30-  ابزارها: سخت‌افزار‌ها، نرم‌افزار،  داده

2-30-1-داده:

شامل ارقام، نمودار‌های گرافیکی، متن، تصاویر ساکن، متحرک و صدا می‌باشد. داده‌ها در بسیاری از رسانه‌های غیر دیجیتالی به وجود می‌آیند و هرآنچه که قابلیت تبدیل به شکل دیجیتال باشد داده محسوب می‌شود. داده‌ها در شکل دیجیتالی بوسیله زبان ماشین بصورت ترکیب 1 و 0 ارائه می‌گردند. داده‌ها هنگامی به اطلاعات تبدیل می‌شوند که بخوبی تحلیل و تفسیر شوند که این در واقع هستی بخشیدن به آنها است (کش و همکاران[3]،  1993).

2-30-2-سخت‌افزار:

سیستم‌های کامپیوتری از نظر اندازه و سرعت به چهار طبقه دسته‌بندی می‌شوند. 1-میکروکامپیوتر‌ها، 2-کامپیوتر‌های کوچک، 3-کامپیوتر‌های بزرگ، 4-ابرکامپیوترها. شرکت‌های محدودی منابع و تخصص لازم برای کسب واداره ابرکامپیوتر‌ها را دارند چرا که خیلی سریع و گران هستند. کامپیوتر‌های بزرگ سیستم‌های بزرگی هستند که در شرکت‌های بزرگ برای پایگاه داده‌ها وکارپردازش بکار گرفته می‌شوند. کامپیوتر‌های کوچک کامپیوترهایی که اندازه متوسطی دارند و کار پایگاه داده‌ها و پردازش را انجام داده یا محاسبات یا قابلیت‌های خاصی را انجام می‌دهند. میکروکامپیوتر‌ها درسال‌های 1980 در بیشتر کار‌ها بکار گرفته شدند و بیشتر به منظورکاربرد‌های بهره‌وری نیروی کار مورد استفاده قرار گرفت مانند(پردازش کلمات،  صفحات گسترده) (کش و همکاران  1993).

2-30-3-نرم‌افزار:

وسایل کامپیوتری از طریق نرم‌افزار‌ها هدایت می‌شوند که مجموعه‌ای از دستورالعمل‌های است که به زبان ماشین ترجمه می‌شوند (زنجیره‌ای از صفرو یک که حالت‌های خاموش و روشن را به وجود می‌آورند) (کش و همکاران  1993).

2-30-4-تکامل تکنولوژی اطلاعات

تکامل تکنولوژی اطلاعات در شکل زیر نشان داده شده است. مدیریت سطح اول نوعا با مشکلات کاملا مشخص و تعریف شده درباره مباحث عملی و اتفاقات گذشته در ارتباط هستند. مدیریت ارشد،  معاملات و دادو ستد‌ها را غالبا با عدم اطمینان،  موارد مبهم در کنار هم قرار داده و مقایسه می‌کند مانند؛ استراتژی و طرح‌ریزی. همانطور که پیچیدگی سیستم‌های مبتنی بر تکنولوژی افزایش پیدا می‌کند،  استفاده و بهره‌گیری از آنها به منظور حمایت موثر از تصمیم‌گیری مدیریت ارشد در مورد مشکلات نامعین و پیچیده نیز رشد می‌یابد (دفت[4]،  1388).

مقدمه با اینکه چالش‌های فضای ماورای جو تنها از چند دهه قبل شروع شده است، بشر پیش از این تعدادی از موانع فیزیکی و فنی را از بین برده و پیشرفت های علمی وسیعی در راه اکتشاف آنچه که سابقاً برای بشر غیرقابل سکونت و استفاده بوده، صورت گرفته است. از آنجائی که علوم فضانوردی و دیگر تکنولوژیهای پیشرفته راهی برای ترک سیاره‌ی مان پیدا کردند، توانایی دسترسی به فضای ماورای جو فرصتهای زیاد و بالقوه ای برای پیشرفتهای اجتماعی، علمی و اقتصادی و کسب منفعت، برای بشر فراهم آورده است. با نگاهی به گذشته، در روزهای اولیه‌ی کشف فضا، که بر مأموریتهای فضایی تفریحی تمرکز داشته،‌اولین مراحل درگیری بشر با فضا بوده است. در مراحل اولیه، در اواسط جنگ سرد، کشف فضا عمدتاً تنها توسط دو کشور (اتحاد جماهیر شوروی و امریکا)انجام می‌شد که در اصل مبتنی بر اعتبار نظامی و ملی آنها این اقدامات صورت می‌پذیرفت. با این حال طی 60 سال گذشته در نتیجه‌ی عوامل مختلفی، برای مثال پیشرفتهای بزرگ تکنیکی در دهه‌های گذشته، سرو کار داشتن با فضای ماورای جو به صورتهای زیادی تغییر کرده است. عناصر اصلی که با آن سرو کار دارند بر تغییرات جامعه‌ی اکتشافی فضای جهانی تأثیر گذاشته و فرایند تکاملی ای را در جهت استفاده‌ی تجاری از فضای ماورای جو مطابق زیر در برداشته است: -توسعه‌ی سیستم‌های مختلف حمل و نقل فضایی، برنامه‌ی مسافرت به فضای ماورای جو را راحت و ساده ساخته است. عموماً،‌درجه‌ی بالایی از بلوغ فنی در تکنولوژیهای فضایی وجود دارد. -معرفی تجارت در فعالیتهای مربوط به فضا به عنوان محصولی از پیشرفت در محاسبات منطقی در ارتباط با دسترسی متداول به این منطقه. -افزایش بالقوه‌ی کاربریهای فضایی به واسطه‌ی پیشرفت در تکنولوژی فضایی و دیگر علوم مربوطه که به فعالیتهای مختلف و افزایش بی‌شمار فواید و منفعت سوق می‌یابد. -توسعه‌ی بیشتر کاربریهای فضایی که به واسطه‌ی تجربیات عملی بدست آمده است. -استفاده‌ی روزافزون و متمرکز از پتانسیل فضای ماورای جو با رشد تعدادی از جوامع و کشورها که برنامه‌های فضایی‌شان را گسترش داده و اینها شامل توسعه‌ی کشورهایی همچون نیجریه،و کشورهای اروپای شرقی است. عوامل مذکور به همراه دیگر عناصر با اعتبار کمتر، در یک تغییر قطعی در خود مفهوم بهره‌برداری از فضای ماورای جو مشارکت دارند: از فعالیتهای پیش-عملکردی، تجربی و جهت دار علمی تا فعالیتهای عملکردی انجام شده توسط عوامل فضایی برای تعداد روبه رشد اهداف کاربری در مصارف تجاری و صلح‌طلبانه‌ی فضای ماورای جو. کسی تردیدی ندارد و ما باید به خوبی از مقادیرقابل توجه پروژه‌های فضایی نظامی مطلع باشیم. با وجود این مسئله، این امر هدف این پایان نامه نمی باشد که به جوانب نظامی اکتشاف و توسعه‌ی فضای ماورای جو بپردازد. هم‌اکنون برنامه‌های فضایی و آژانس‌های فضایی بخشی از زندگی روزانه‌ی‌مان را در برگرفته‌اند و هم‌اکنون در حالت کاربردی و عملکردی می‌باشند. عنصر مهم دیگری به همه‌ی پیشرفتهای بالا به طور ترکیبی اضافه شده‌است که موضوع اصلی این پایان نامه است، برای مثال مصارف تجاری ماورای جو. تجاری سازی امروزه یک نقش مهم برای توسعه و اکتشافات فضایی آینده به عنوان یک کاتالیزور دارد. در واقع اگر از یکسو، فعالیتهای تجاری در نتیجه‌ی عناصر مذکور باشد و مؤلفه‌های مرحله‌ی تغییر را در بهره‌برداری از فضا تشکیل بدهند، از سوی دیگر، بازده تجاری فعالیتهای فضایی به طور دو جانبه بر توسعه‌ی بیشتر در این فرایند تکاملی تأثیر می‌گذارد، این روند موضوع اصلی مورد توجه ما است که باعث پرسشهای قانونی و مسائل علمی (کاربردی) می‌شود. هدف از این پژوهش، ارزیابی وضعیت جاری مقررات فعالیت فضایی(در طرف اصلی) در برابر پیش‌زمینه‌های رو به پیشرفت جوانب تجاری سازی و برعکس می‌باشد. براساس نتایج این تحقیق و مفاهیم قانونی در نتیجه‌ی بکارگیری این آنالیز در بهره‌برداری عملی فضا، دورنمای حوزه‌ی تلاش ما، فراهم آوردن حداقل یک بینش در سؤالات قانونی مربوط به تجاری‌سازی فضا می‌باشد که این جنبه در حوزه‌ی آکادمیک ایرانی مورد غفلت قرار گرفته است. نتایج این پژوهش این حقیقت را که چارچوب قانونی مبنایی در زمان رقابتهای آژانس‌های فضایی ایجاد شده و هنوز در مرحله‌ی اولیه‌ی تجربی و ابتدایی خود قرار دارد و ارزیابی مهم قوانین آن نه تنها فرا رسیده بلکه بسیار ضروری نیز می‌باشد را مورد توجه قرار داده است. یک گزارش کلی از مفاهیم قضایی و مسائل عملی مربوطه ممکن است اساسی را برای تدوین قوانین جدید، برای تسهیل در فرایند رو به پیشرفت بهره‌برداری از فضا تشکیل دهد. چنین پیشرفتی بر فعالیت‌های فضایی در آینده تأثیر خواهد گذاشت. به طوری که سود تجاری در این موضوع یکی از عوامل بسیار مؤثر می‌باشد.