با مراجعه به کتب حقوقی : تعاریف دیگری از تجاوز به عنف مطرح شده است که می توان به عنوان نمونه به چند مورد از آن اشاره نمود.

• هتک ناموس عبارت است ازمجامعت با زنان و لواط با مردان که در زنان باکره معمولاً با ازاله بکارت است و عمل لواط که دربسیاری از کشورها هتک ناموس به حساب نمی آید در کشور ما هتک ناموس محسوب می شود. (گودرزی ، پزشکی قانونی ،  1386،  ص 303 )
• تجاوز به عنف ارتکاب عمل نزدیکی با یک زن یا دختر برخلاف میل وتوافق او؛ خواه غلبه بر تمایل او با تهدید به اعمال زور انجام گیرد خواه به کمک دارو یا مواد مسموم کننده و یا به دلیل نقایص عقلانی، قربانی قادر به قضاوت منطقی نبوده یا سنش پایینتر از سن اختیاری رضایت باشد.
• تجاوز به عنف نوعی رفتار خشن و تحقیر آمیز است که از طریق اعمال جنسی صورت می گیرد. این عمل برای ابراز قدرت و خشم صورت می گیرد و در چنین مواردی بندرت رابطه جنسی موضوع اصلی است و بیشتر اوقات مسایل جنسی به خدمت نیازهای غیر جنسی در می آیند. ( اوحدی، تمایلات و رفتارهای جنسی انسان، 1384 ، ص 308)

2-2 : واژه های مشابه با عنف

2-2-1: اکراه

در متون فقه اسلامی ، نقش اکراه در رفع مسئولیت کیفری به عنوان قاعده ای مسلم محسوب است و تحت عنوان است.اکراه از ماده ی کره (به فتح و ضم اوّل و سکون ثانی) است(ابن منظور، لسان العرب، 1408 ، ج ١٣ ، ص ۵٣۴ ) ھر چند اھل لغت تصریح کرده اند که کره (به فتح) مفهومی  غیر از کره (به ضم) دربر دارد. در لسان العرب به نقل از فرّاء ، از لغویین و نحویین بزرگ، گفته شده است: الکره بالضم ما اکرهت نفسک علیه و بالفتح ما اکرهک غیرک علیه. تقول:جئتک کرها و ادخلتنی کرها    ( همان منبع ) کره (با ضمه)؛ آنچه نفس تو از آن کراھت دارد. کره (با فتحه)؛ آنچه که دیگری تو را بر آن وادار میکند. در تاج العروس از راغب اصفهانی  نقل شده است: الکره بالفتح المشقه التی تناول الانسان من خارج ممّا یحمل علیه بالاکراه و بالضّم ما یناله الانسان من ذاته؛(زبیدی، تاج العروس، ذیل ماده کره) کره (با فتحه) مشقتی است که از خارج به انسان میرسد و بر او با اکراه تحمیل میشود و کره (با ضمه) کراھتی است که از درون انسان را آزار میدهد.

2-2-1-1 : واژه اکراه در قرآن

کاربرد واژه اکراه در آیات قرآن کریم نیز مؤیدی بر تفکیک مورد نظر اهل لغت است؛ چرا که در قرآن مجید این کلمه، ھم به فتح و ھم به ضمّ وارد شده ھر کدام ھمان معنای مورد نظر لغویین را در بر دارند. در سوره ی آل عمران آمده است: