• همکاری نزدیک با کمیته کودک ،ارگانهای مرتبط ملل­ متحد، موسسات تخصصی و دیگر نهادهای مرتبط با آنها و سازمانهای غیردولتی صورت گیرد.

  همکاری تنگاتنگ بین المللی جهت حصول اطمینان از احترام به کودکان و مشارکت در جلب حمایتهای دولتها، ارکان مرتبط ملل­متحد به ویژه اداره کمیساریای عالی ملل متحد راجع به حقوق بشر، مرکز حقوق بشر، دفتر کمیساریای ملل متحد راجع به پناهندگان ، صندوق کودکان ملل متحد ، آژانس­ها و کمیته­های ویژه ملل­متحد راجع به حقوق کودک، کارگروههای تخصصی حقوق کودک، اقدامات اجرائی ملل­متحد، سازمانهای منطقه­ای وغیرمنطقه­ای و دیگر ارگانهای صالح و سازمانهای غیردولتی .  

فصل دوم:آثار پایدار جنگ بر کودکان

قرار گرفتن کودکان در معرض مخاصمات مسلحانه عوارض سخت و گاهی جبران ناپذیری دارد آنچه که در این قسمت به آن می­پردازیم  برخی از مسائل و مشکلات پایدار کودکان در جنگ است.

گفتار اول: معلولیت

معلولیت یکی از آثار پایدارجنگ بر کودکان است که معمولا بر اثر برخورد کودکان با دو نوع جنگ افزار مین و بمب خوشه­ای اتفاق می­افتد.در قسمتهای ذیل به بررسی این مسئله خواهیم پرداخت.

1-   دیدگاه حقوق بین الملل در خصوص ممنوعیت کاربرد سلاحهایی که بیشترین جراحات و معلولیتها را به کودکان وارد می­ کنند

حقوق بین الملل عرفی و حقوق بشردوستانه بین الملل هیچکدام بصورت صریح مین­های زمینی را ممنوع نکرده ­اند. لکن هریک با توجه به خصوصیت ذاتی موجد آثار وحشتناک و مخرب این نوع سلاحها (مانند نقص عضو) و دلایلی چون عدم قدرت تشخیص میان نظامیان و غیره نظامیان و تداوم آثار مخرب آن بعد از اتمام جنگ استفاده از آن را بر خلاف حقوق بین الملل عام محدود کننده روش های جنگ می­شمارند. الف-­ حقوق بین الملل عرفی بر طبق حقوق بین الملل عرفی استفاده از سلاحهایی که از خود جراحات غیر­ضروری و زائد بر جای می­گذارند ممنوع است.حتی اگر این اقدام در مقابل نظامیان دشمن صورت گیرد. همچنین استفاده از هر نوع سلاحی که تمایزی میان نظامیان و غیرنظامیان ایجاد نمی­کند و در تشخیص هدف مشخص ناتوان است، ممنوع می­باشد.از نظر مالی نیز بحرانهایی که مین وسلاحهای نظیر آن ایجاد می­ کند جالب توجه است.طبق اعلام موسسه بین ­المللی ائتلاف برای منع مین هزینه پاکسازی یک منطقه آلوده به مین حد.د 300تا1000 دلار می­باشد در حالیکه هزینه ایجاد آن بین 3تا 30دلار است[111] ب-­ حقوق بین الملل بشردوستانه

• پروتکل الحاقی اول و دوم کنوانسیون­های ژنو 1977