2-2-4-6 -4 فعالیت بازارسازها بر اساس تجربه­ی کشورهایی که از فعالیت بازارسازها برای افزایش داد و ستد، به ویژه برای سهام با نقدشوندگی کمتر استفاده می­ کنند، بازارسازها در اغلب موارد به افزایش نقدشوندگی بازار کمک می­ کنند. طرفداران سیستم­های بازارسازی رسمی معتقدند که بازارسازها با اتخاذ موقعیت متقابل در معاملات(خرید و نیز فروش) در مواقع لزوم نقدشوندگی را افزایش می دهند. این موضوع حفظ عرضه و تقاضا در محدوده ی قابل قبول را تضمین می کند. بدین ترتیب بازارسازها سرمایه ی لازم برای نقدشوندگی سهام را فراهم می آورند(باقری مهمان دوستی، 1386: 63-58). 2-2-4-6 -5 فرآیند قانونی تصویب انتشار اوراق بهادار  اگر چه شواهدی مبنی بر رابطه ی مستقیم فرآیند تصویب انتشار اوراق بهادار با نقدشوندگی وجود ندارد، برخی از پاسخ دهندگان نظیر مالزی، اسرائیل و عمان تأکید کرده اند اصلاحاتی که در جهت تسریع فرآیند تصویب انجام شده است، سرعت ورود به بازار اوراق بهادار را افزایش داده و در نتیجه میزان عرضه را نیز برای پاسخگویی به نیاز سرمایه گذاران بالا برده است. اثر مثبت اصلاحات مذکور بر نقدشوندگی به ویژه در اسرائیل محسوس بوده است(بهرامفر و شمس عالم، 1383: 50-23). 2-2-4-7 عوامل اصلی افزایش نقدشوندگی بازار – کاهش تمرکز مالکیت شرکتهای پذیرفته شده و افزایش میزان سهام شناور آزاد که باعث افزایش عرضه ی سهام قابل معامله در بازار می شود. – آزادسازی بخش واسطه گری به منظور فراهم کردن امکان مشارکت خارجی در بازار که باعث افزایش رقابت بازیگران داخلی می شود و همچنین دسترسی بازار به منابع نقدی بین المللی را افزایش می دهد. – افزایش دسترسی به بازار، در کنار سیستم های سنتی کارگزار- معامله گر و فراهم آوردن امکان دسترسی مستقیم به بازار که باعث افزایش تنوع سرمایه گذاران و استراتژی های معاملاتی آنها می شود. امکان انجام معاملات اینترنتی در بورس، باعث افزایش مشارکت سرمایه گذاران جزء به خصوص سرمایه گذاران فعال می شود، در عین حال نقدشوندگی بازار را نیز بهبود می بخشد. – ارائه ی روش های کاهش هزینه های معاملات که شامل کاهش نرخ های متداول کارمزد و مالیات به منظور افزایش تعداد دفعات معامله است. – بهبود زیرساخت های بازار، از طریق پیشرفت های تکنولوژیکی سیستم های معاملاتی. – اصلاحات در نظام صندوق های بازنشستگی و همچنین توسعه طرح های سرمایه گذاری جمعی بازار. این اقدام می تواند باعث ورود حجم نقدینگی عظیمی به بازار شود؛ ایجاد ارتباط با سایر بازارها و تجدید ساختار بورس ها. ایجاد ارتباط با بازارهای دیگر این امکان را برای بورسها فراهم می آورد تا انتفاعی عمل کنند و به منظور جذب جریان های بین المللی سفارش با یکدیگر رقابت کنند(سلیم پور، 1384: 117-96). 2-2-5 اجزاء اختلاف قیمت پیش نهادی خرید و فروش سهام 2-2-5-1 هزینه های اجرای سفارش هزینه هایی که مستقیماً با ارائه خدمات بازارگردانی در ارتباط است وشامل اقلامی همچون عضویت بورس، اجار ه ی فضای بورس، هزینه های کامپیوتری، هزینه های سرویس اطلاعاتی، هزینه های نیروی کار (حقوق و دستمزد) و هزینه های فرصت وقت بازارگردآن ها می باشد. 2-2-5-2 هزینه های نگه­داری موجودی هزینه هایی است که یک بازارگردان به دلیل مسوولیتی که در تجهیز سرمایه گذاران به فوریت های مبادله (نقدینگی) دارد، متحمل می شود.این هزین هها شامل هزینه ی فرصت از دست رفته ناشی از نگهداری موجودی توسط بازارگردآن ها و ریسک مربوط به نوسانات ارزش موجودی به دلیل تغییرات قیمت سهام می باشد. 2-2-5-3 هزینه های انتخاب نادرست این هزینه ها به دلیل این واقعیت ایجاد می شوند که بازارگردآن ها در فراهم کردن نقدینگی ممکن است با افرادی معامله کنند که از تغییرات قیمت مورد انتظار در مورد اوراق بهادار مطلع باشند. به عنوان مثال این تصوروجود دارد که افراد خاص در مورد سهام برخی شرکت ها دارای اطلاعات نهانی باشند. خبرهای پیشاپیش از سودها، ادغام ها، تحصیل ها، تجدیدسازمآن ها، تقسیم سهام شرکت فرعی بین سهامداران شرکت اصلی و تغییرات مدیریت از مثا لهایی است که به ذهن میرسد. عدم تقارن اطلاعات در بازار، هزینه­ های انتخاب نادرست را افزایش و از این طریق اختلاف قیمت پیشنهادی خرید و فروش سهام را تحت تاثیر قرار می دهدعلاوه بر این هزینه ها، سطح اختلاف قیمت پیشنهادی خرید و فروش بازارگردان ها احتمالاً متأثر از سطح رقابت می باشد(بهرامفر و شمس عالم، 1383: 50-23). 2-2-6 مفهوم بازده یکی از معیارهای اساسی برای تصمیم گیری در بورس، بازده سهام می باشد، بازده سهام خود به تنهایی دار ای محتوای اطلاعاتی است و بیشتر سرمای ه گذران بالفعل و بالقوه در