صاحب کالا موظف است تا کیفیت خطرناک کالا را به عامل خبر دهد. در صورت تصور صاحب کالا و چنانچه خود عامل هم نتواند به کیفیت خطرزایی کالا در هنگام یا بعد از تحویل گرفتن پی ببرد عامل حق تخلیه منهدم کردن یا بی اثر کردن کالاهای مزبور را دارد بدون اینکه از این بابت ملزم به جبران خسارت باشد. فرستنده مسئول زیان ناشی از ارسال چنین کالایی می باشد. اثبات اینکه امکان پی بردن به کیفیت خطرناک کالا برای عامل وجود داشته یا خیر به عهده ذی حق در کالاست. مطابق ماده 23 معاهده ژنو 1980 : قواعد ویژه در مورد کالاهای خطرناک. 1_ فرستنده کالای خطرناک به طریق مقتضی خطرناک بودن آن را با علامت گذاری یا نصب نشانه مشخص می کند. 2_ فرستنده هنگامی که کالای خطرناک را در اختیار عامل حمل و نقل مرکب قرار می دهد باید عامل حمل و نقل مرکب را از کیفیت خطرناک کالا و در صورت لزوم از اقدامات احتیاطی که باید به عمل آید مطلع سازد چنانچه فرستنده تعهد مزبور را انجام ندهد و عامل حمل و نقل مرکب نیز به نحو دیگری به کیفیت خطرناک کالا آگاهی نیاید: الف . فرستنده در مقابل عامل مسئول زیان ناشی از ارسال چنین کالاهایی است. ب . کالاهای مزبور در هر لحظه حسب مقتضیات قابل تخلیه انهدام یا بی خطر شدن هستند بدون اینکه غرامتی از این بابت پرداخت شود. 3 _ در مواردی که مقررات قسمت ب بند 2 این ماده قابل اجرا نباشد یا نتواند مورد استفاده قرار گیرد چنانچه کالای خطرناک اشخاص یا اموال را در معرض خطر واقعی قرار دهد حسب مقتضیات می توان کالاهای مزبور را تخلیه منهدم یا بی خطر نمود بدون اینکه غرامتی از این بابت پرداخت شود به استثنای مواقعی که تعهد به مشارکت در خسارت مشترک وجود داشته باشد یا اینکه عامل حمل و نقل مرکب حسب مقررات ماده 16 مسئول باشد. د . حق مراجعه به فرستنده برای هزینه های اضافی و خسارات ناشی از بسته بندی نامناسب بسته بندی کالا وظیفه ای است به عهده صاحب کالا او باید کالا را به طرز مناسبی بسته بندی کرده در صورت قصور در انجام آن باید از عهده خسارات و هزینه های اضافی ناشی از آن برآید. اگر چه کانتینر محافظ خوبی برای کالا محسوب می شود و از این جهت عاملی در جهت صرفه جویی هزینه های بسته بندی به حساب می آید اما موجب صرف نظر کردن از باربندی درست در آن نیست . چنانچه کانتینر متعلق به عامل نباشد, وظیفه بارچینی در آن به عهده فرستنده است که در صورت اهمال باید جوابگویی خسارات و زیان وارد بر عامل