پروتکل اول الحاقی مقرر می­ کند طرفین مخاصمه در انتخاب روش های مخاصمه آزاد نبوده و    می­بایست قواعد را رعایت کنند. و صراحتاً استفاده از سلاحهایی که جراحات غیرضروری ایجاد می­ کنند را ممنوع می­ کند. طرفین مخاصمه باید هر زمان تفکیک میان نظامیان و غیر نظامیان را رعایت نمایند. بعلاوه ماده 51 در بند 4 خود استفاده از سلاحها و روش های غیر­قابل تفکیک را ممنوع می­ کند. در پروتکل الحاقی دوم غیرنظامیان از حمایتهای تام مشابه آنچه در پروتکل اول آمده است در مورد جنگهای داخلی در مقابل مین­ها برخوردار نشده­اند و تنها از آنها در مقابل حمله مستقیم حمایت شده است.

• کنوانسیون سلاحهای متعارف 1980

در سال 1980 کنوانسیون منع و کاهش استفاده از تعدادی از سلاحهای متعارفی که جراحات زائد وارد کرده و یا آثار غیرقابل تفکیک بر جای می­گذارد به تصویب رسید. پروتکل دوم کنوانسیون مزبور ( پروتکل منع و کاهش استفاده از مین ، تله­های انفجاری و مشتقات آن ) بصورت خاص صادرات و استفاده از این نوع سلاحها در مخاصمات بین المللی را مطرح و بر ضرورت علامت گذاری و نقشه­برداری از میادین مین و پاکسازی آنها بعد از مخاصمه تأکید می­ کند. مهم آنکه این پروتکل در سال 1996 اصلاح شد تا دامنه نفوذ خود را مخاصمه داخلی و تقویت قواعد استفاده و صادرات این سلاحها، گسترش دهد. کنوانسیون و پروتکل دوم اصلاحی با این حال در حیطه عمل با موانع بسیار روبرو شد و آثار چندانی بر جای نگذاشت.

• معاهده اتاوا 1997

کنفرانس بین المللی به همت کانادا در سال 1996 در شهر اتاوا برگزار شد ، دولتهایی که از نحوه اجرای معاهده 1980 در خصوص سلاحهای متعارف رضایت نداشتند را گرد هم­آورد تا در خصوص ایجاد یک معاهده جدید و اجرای آن با موضوعیت مین­های ضد نفر بدون استثنا و نقص تصمیم ­گیری کنند. کنفرانس منتج به اعلامیه­ای بنام منع جهانی مین­های ضدنفر گردید. در سالهای بعد کارگروه  بین المللی برای منع مین­های زمینی، با همکاری نهادهای دولتی  منطقه­ای، مردم­نهاد (NGO)و سازمانهای بین المللی در جهت اجرایی نمودن متن اعلامیه کنفرانس بین المللی مذکور از طریق قانونگذاری تلاشهایی را صورت داد. اقدامات کار گروه مذکور در عرض یکسال موفقیت آمیز بوده و معاهده اتاوا با امضای 90 کشور نهایی گردید.از جمله انتقاداتی که به پروتکل دوم کنوانسیون سلاحهای متعارف وارد می­شود مربوط به تعریف مین­های ضدنفر است که می­گوید: مین ضد نفر به مینی گفته می­شود که ابتدائاً بوسیله حضور ، مجاورت و برخورد شخص منفجر شده و ممکن است منجر به ناتوانی ،جراحت یا مرگ یک یا چند شخص گردد.  عبارت ابتدائاً به دولتها این اجازه را می­دهد تابا به چالش کشیدن این موضوع که آنها مین­های زمینی را بنا به اهداف مختلف بکار می­گیرند از تعهدات خود بگریزند. جالب توجه اینکه معاهده اتاوا با برداشتن عبارت ابتدائاً منع استفاده از این سلاحها را تقویت کرد. این معاهده یک دستاورد برجسته تلقی می­شود زیرا برای اولین بار از طریق حقوق بشردوستانه بین المللی توانست یک سلاحی که در عرصه بین المللی مورد استفاده وسیع است را محدود سازد.گزارشات نشان می­دهد بالغ بر 34 میلیون مین ضدنفر توسط 61 کشور جهان نابود شده است هر چند این مورد مثل یک کوه یخ است که نصف بیشتر آن در زیر آب است. زیرا بیش از 230 میلیون مین ضدنفر در انبارهای حدود 94 کشور ذخیره شده است. گفتیم بر طبق حقوق بین الملل عرفی استفاده از سلاحهای ذیل ممنوع اعلام شده است؛

• منجر به جراحات سنگین و غیرضروری می­گردد.