تتراسایکلین ها و تایگلیسین ها:

مقاومت به تتراسایکلین ها و مشتقات آن ها مرتبط به پمپ ها و یا حفاظت ریبوزومی بود. وجود ژن های tet(A) تا  tet(E)ارگانیسم های گرم منفی که مسئول کد کردن پمپ های اختصاصی انتشار به خارج تتراسایکلین هستند نیز یک دلیل مقاومت محسوب می شود.

tet(A) و tet(B) در اسینتوباکتر بومانی شرح داده شد که tet(A) در یک ترانسپوزون مشابه با Tn1721 یافت شد و در ارتباط با عناصر IS بود. tet(A) باعث ایجاد مقاومت نسبت به تتراسایکلین می شد ولی بر علیه مینوسایکلین ها که داروی قوی تری برای اسینتوباکتر بومانی می باشد به کار نمی آید. جدا از پمپ های اختصاصی انتشار به خارج تتراسایکلین، اسینتوباکتر بومانی به داروهای ضد میکروبی هم چنین نسبت به پمپ های انتشار به خارج چندین دارو نظیر پمپ AdeABC نیز حساس هستند. تایگلیسین که اولین داروی ضد میکروبی از گروه تغییر یافته ی تتراسایکلین ها است نیز سوبستراهایی برای پمپ های انتشار به خارج   می باشد. با انجام دادن Real Time PCR بر روی ژن adeB، با افزایش MICs تایگلیسین، افزایش بیان adeB مشخص شد که منجر به کاهش MIC تایگلیسین از 4 میکروگرم بر میلی لیتر به 5/0 میکروگرم بر  میلی لیتر می شود(فلویت و همکاران، 2005 ).

2-9-6.آنتی بیوتیک های بتالاکتام:

دارای یک حلقه بتالاکتامی هستند که محل اثر آنتی بیوتیک ها می باشد، این حلقه به عنوان آنالوگ آسیل-د-آلانین-د-آلانین محکم به محل فعال آنزیم های ترانس پپتیداز، که ترانس پپتیداسیون واحدهای-Mur Nac را در دیواره ی سلول کاتالیز می کند، متصل می شود. آنتی بیوتیک های بتالاکتام مرگ سلولی را در پی دارند و باکتریوساید هستند و به دلیل تفاوت در دیواره سلولی باکتری های گرم مثبت و گرم منفی، طیف اثر دارو بر آن ها متفاوت می باشد(مدیروس و جکوبی، 1986 ).

این آنتی بیوتیک ها چهار دسته را شامل می شوند:

2-9-6-1.پنی سیلین ها:

ساختمان اصلی پنی سیلین ها از یک اسید آلی و یک حلقه ی بتالاکتامی تشکیل شده است و جزء    آنتی بیوتیک های وسیع الطیف با سمیت بسیار پایین بوده و دارای فعالیت باکتریوسایدی می باشند. از محیط کشت پنی سیلیوم کریزوژنوم به دست می آید و هسته ی اصلی ساختمان پنی سیلین ترکیب 6-آمینو           پنی سیلانیک اسید می باشد که فعالیت ضد میکروبی دارد و شامل یک حلقه ی پنج ضلعی تیازولیدین و یک حلقه ی چهار ضلعی بتالاکتامی است.

انواع پنی سیلین ها:

1-پنی سیلین های طبیعی:

• فنوکسی متیل پنی سیلین(پنی سیلینV)
• بنزیل پنی سیلین(پنی سیلین G)

2-پنی سیلین های نیمه صنعتی:

الف-پنی سیلین های وسیع الطیف:

• آمینو پنی سیلین(آمپی سیلین،آموکسی سیلین، بک آمپی سیلین)
• آمید ینوسیلین(پیوی میسیلینام)

ب-پنی سیلین های مقاوم به پنی سیلیناز: نافیسیلین، متی سیلین، ایزوکسازیل                             پنی سیلین(اگزاسیلین،گلوکز اسیلین، دی گلوکزاسیلین، فلوگلوکز اسیلین)

ج-پنی سیلین های ضد سودوموناسی:

• یوریدو پنی سیلین ها(مزولوسیلین و آزلوسیلین)
• کربوکسی پنی سیلین ها(کاربنی سیلین و تیکارسیلین)
• پیپرازین پنی سیلین ها(پیپراسیلین)

3-پنی سیلین های مهارکننده ی بتالاکتاماز:

• آمپی سیلین-سولباکتام
• تیکارسیلین-کلاوولونیک اسید
• کوآموکسی کلاو(آموکسی سیلین+کلاوولونیک اسید)
• پیپراسیلین-تازوباکتام (فرناندز و همکاران ، 2008).

2-9-6-2.کارباپنم ها:

این آنتی بیوتیک ها توسط استرپتومایسس کاتلیا تولید می شود و جزء مشتقات تینامایسین هستند. تینامایسین برای مصرف انسانی نیست، اما یکی از مشتقات فورمی میدول آن ایمی پنم نام دارد. کارباپنم شامل یک حلقه بتالاکتام پنج ضلعی می باشد بنابراین دارای ساختمان دو حلقه ای می باشد و وسیع الطیف ترین  آنتی بیوتیک بتالاکتامی است که در دسترس می باشد.

آنتی بیوتیک دیگری که خطر تشنج کمتری دارد مروپنم می باشد که نوعی کارباپنم است ولی طیف اثر آن شبیه ایمی پنم می باشد( پویرل و نوردمن ، 2006 ).

Fluit et al.

Medeiros, Jacoby

Fernandez et al.

Poirel, Nordman