ادبیات و پیشینه‌ی تحقیـق             2-1- مقدمه یک پژوهش­گر، قبل از انجام تحقیق و بعد از انتخاب موضوع و تدوین عنوان و قبل از نگارش طرح تحقیق، نیاز دارد که با مراجعه به مدارک و اسناد، پیرامون موضوع و مسئله ای که برای تحقیق انتخاب کرده است، آگاهی خود را گسترش دهد؛ تا بتواند در پرتو اطلاعات به دست آمده، مسئله تحقیق و متغیر­های خود را دوباره تعریف و معین کند. این امر به او کمک می کند تا تحقیق خود را در راستای مجموعه پژوهش­های هم خانواده قرار دهد و آن را با دستاوردهای تحقیقاتی دیگران هماهنگ کند. هدف از گنجاندن بخش پیشینه تحقیق، عبارت است از:برقراری ارتباط منطقی میان اطلاعات پژوهش های قبلی با مسئله تحقیق، دست یابی به چارچوب نظری و یا تجربی برای مسئله تحقیق، آشنایی با روش های تحقیق مورد استفاده در پژوهش های گذشته. از این رو این بخش، با ارائه خلاصه ای که در بر گیرنده نکات مهمّی است، پایان می­گیرد. بررسی پیشینه تحقیق، توانایی محقق را در انتخاب اطلاعات مهم و ارتباط آنها با یافته های تحقیق، نشان می دهد و چارچوبی برای اجرای تحقیق، فراهم می آورد.  باید توجه کرد که در ادبیات موضوع، آخرین دستاوردهای علمی، پیرامون مسئله، بررسی می شوند و در پیشینه تحقیق، تحقیقات مشابه، مورد بررسی قرار می گیرند. درباره اهمیت پیشینه، همین اندازه کافی است که از روی تعداد پیشینه هایی که محقق به آنها مراجعه می کند، می توان به مطالعات زمینه و نیز تأمل او درباره موضوع مورد بررسی، پی برد. چه بسیار پژوهش هایی که اگر به حد کافی به بررسی های پیشینه مراجعه می کردند، دیگر لزومی برای انجام آنها پیدا نمی شد. محققانی می توانند پیشینه های مناسب برای تحقیق خود پیدا کنند که مسئله تحقیق را به خوبی مطالعه کرده باشند. در این فصل ابتدا به بیان مفاهیم نظری تحقیق پرداخته می شود و سپس مبانی نظری در چارچوب روش تحقیق ارائه خواهد شد. در ادامه ابیات پژوهش و در پایان نیز خلاصه فصل ارائه می گردد. 2-2- مبانی نظری تحقیق در عصر حاضر سازمانهایی رقابت پذیرند که نیروهای انسانی کارآمد، ساختار و فرایندهای مناسب و مشتریان راضی داشته باشند. در حال حاضر کشورهایی توانسته اند گوی رقابت را از دیگر کشورها بربایند که سرمایه های فکری نیرومندتری داشته اند. ایران نیز به عنوان کشوری با جمعیت جوان که دارای ثروتهای خدادادی بسیار می باشد می تواند از پتانسیل موجود در زمینه نیروهای انسانی (به عنوان یکی از مهمترین فاکتورها در سرمایه فکری) بهره برده و با هدایت مناسب این نیروها بستری مناسب در جهت تقویت سرمایه فکری در سطح ملی  فراهم آورد. نگاهی گذرا به شرایط فعلی صنایع و سازمانهای کشور، حاکی از شرایط نامساعد در کلیه فاکتورهای موجود در سرمایه فکری می باشد. کمبود منابع اطلاعاتی مناسب در زمینه سرمایه فکری باعث گردیده که مدیران اطلاعات کمی در ارتباط با سرمایه فکری و نقش آنها بر عملکرد سازمانی و کسب مزیت رقابتی شان داشته و از بهره برداری کامل عاجز بمانند.در عصر فرا رقابتی سازمانها با محیطی روبرو هستند که مشخصه آن افزایش پیچیدگی، جهانی شدن و پویایی است. بنابراین سازمانها برای استمرار خود با چالشهای نوین ی مواجه هستند که برون رفت از این چالشها مستلزم توجه بیشتر به توسعه و تقویت مهارتها و تواناییهای درونی است که این کار از طریق مبانی دانش سازمانی و روشهایی صورت می گیرد که سازمان از آنها برای رسیدن به عملکرد بهتر در دنیای کسب و کار استفاده می نماید. بر این اساس اگر الزامات یاد شده، با نتایجی که از شناسایی، اندازه گیری و مدیریت سرمایه های فکری بدست می آید مورد مقایسه قرار گیرد به خوبی درک خواهد شد که سرمایه های فکری ابزار لازم برای حصول مزیت رقابتی پایدار را در اختیار دارند. در دهه گذشته، جامعه دانشگاهی توجه خاصی به نقش دانش برای رقابت پذیری جهانی در قرن بیست و یکم نشان داده است. بطور آشکار دانش بعنوان استراتژیهای پایدار برای حصول و نگهداری مزیت رقابتی سازمانها تشخیص داده شده است ( بارنی[16] 1991، دراکر[17] 1988، گرانت[18] 1991). از اینرو در جهان دانش محور کنونی، قابلیتهای سازمانی بر اساس دانش بوده و مدیران بایستی درک نمایند که چه قابلیت هایی برای حفظ مزیت رقابتی شدن لازم است. قابلیت های دانش از سطوح سازمانی ناشی می شوند که در سطح فردی شامل مهارتهای کارکنان و توانائیها بوده و در سطح سازمانی در برگیرنده تکنولوژیها، فرهنگ سازمانی و روابط شبکه ای و غیره است. امروزه شرکتها خود را بعنوان سازمانهای یادگیرنده ای ملاحظه می کنند که اهداف بهبود مستمر را در دارائیهای دانشی تعقیب می کنند ( سنگه، 1990) از این رو در این شرایط دارائیهای دانشی در حال تبدیل شدن به اهرم استراتژیک برای مدیربت کردن عملکرد کسب و کار و نوآوری مستمر شرکت می باشد ( موریتسن[19] و دیگران، 2001). در اقتصاد دانش محور امروز، شرکتها فقط محصول یا خدمت تولید نمی کنند بلکه می بایستی ارزش افزوده برای باقی ماندن در اقتصاد جدید خلق نمایند.