بابررسی دیدگاه مؤلفان کتاب راهنمای معلم وکتاب درسی، امانی و همکاران(1386) وتوجه به فعالیتهای پیشنهادی کتاب وراهنمای تدریس شیوه تدریس و فعالیتهای یاددهی – یادگیری  به شرح زیر مد نظر می باشد. شیوه تدریس و فعالیتهای یاددهی -یادگیری، از نوع نگاه معلم به برنامه درسی اثر می پذیرد. با جمع بندی پیشنهادهای مؤلفان ارتباط آن ها با نظرات میلر به نقل ازمهرمحمدی(1384) می توان از سه نگاه مختلف به  برنامه درسی علوم تجربی نگریست: 1-آن را یک واقعیت[15]  قلمداد نمود، این نگاه ریشه در تفکر اثبات گرایی دارد. تفکری که معتقد است دانش کالایی است که می تواند از فردی به فرد دیگر منتقل شود. 2-یک فعالیت[16] قلمدادنمود،نگاه برنامه درسی به عنوان فعالیتهای واقعی که دردرون کلاس درس اتفاق می افتد. ۳-یک جستجو[17]  قلمداد نمود،دراین نگاه، برنامه درسی به فرایندخلق دانش درکلاس درس گفته می شود. عنوان این سه نوع برنامه درسی، بیانگرآن است که معلم شیوه تدریس خودرا با نوع نگاه به برنامه درسی تنظیم می کند.درحالتی که به برنامه درسی به عنوان واقعیت،دانش یک امر بیرونی و مستقل ازفرد است. معلم صاحب یا دارنده دانش است و می تواند دانش خودرا به فراگیرمنتقل کند. ذهن دانش آموز چون ظرفی قلمداد می شود که معلم از طریق آموزش خود آن را پر می کند.وظیفه دانش آموزکسب دانش ارائه شده توسط معلم است. در این شیوه معلم به ابزاری برای سنجش میزان دانش منتقل شده نیاز دارد که بتواند به طورعینی میزان آموخته های کسب شده دانش آموزان را اندازه گیری کند سنجش به اندازه گیری و میزان دانش کسب شده محدود می شود زمانی که معلم از برنامه درسی معلم- محور یا انتقال دانش و دانش آموزان، به برنامه درسی دانش آموز محور حرکت می کند، به شیوه تدریس دیگر و روش های دیگر برای جمع آوری اطلاعات و سنجش میزان موفقیت دانش آموزان نیاز دارد. شیوه سنجشی که سئوال های مورد پرسش در آن الزاما به یک پاسخ صحیح ختم نمی شوند. هریک از سه نگاه ذکر شده، در عمل از شیوه های تدریس، انتظارات آموزشی،سنجش وارزشیابی خاص خود استفاده می کنند. ویژگی ها، تفاوت هاو مشابهت های این سه نوع نگاه وشرایط لازم برای حرکت از برنامه درسی به عنوان واقعیت به سمت برنامه درسی به عنوان فعالیت محوریا جست وجو محور در مدارس قابل طرح می باشد. نکات اساسی مورد تاکیددر برنامه قصد شده در مجموع به فعالیتهای زیر در فرآیند یاددهی – یادگیری اشاره دارد: تهیه طرح درس که در آن به نکات مهم توجه شده باشد: الف- تعیین اهداف کلی و جزیی . ب- پیش بینی فعالیتهای مورد نیاز که به مهارت های یادگیری مربوط می شود ( قسمتی تحت عنوان فعالیتهای پیشنهادی در هر فصل تعیین گردیده است). ج- مرور کلی و سطحی برکل فصل. د- تدارک پیش سازمان دهنده ذهنی قبل از شروع درس . ه-ایجاد وسعت دید شخصی برای  معلم در رابطه با هر موضوع و بیان موضوعاتی فراتر از کتاب در صورت سوال دانش آموز با تعبیه قسمتی تحت عنوان ” دانستنی های بیشتر”. و- استفاده ازروش های عینی به ذهنی با انجام فعالیتهاو رسیدن به مفهوم مورد نظر بعداز انجام فعالیت. ز- استفاده از روش جزء به کل با انجام فعالیت ” جمع آوری اطلاعات ” متناسب با موضوع  که به صورت گروهی و فردی و به صورت پژوهش محور. ح-  تدریس به روش پروژه در موارد ممکن. و- استفاده از تدریس واگرا درجهت پرورش قوه استدلال و آموزش فکر کردن قبل ازبیان عقیده خویش. ز- استفاده از روش های الگوی کار و بحث گروهی  مانند:  روش پرسش و پاسخ- الگوی تدریس  بر اساس ساخت گرایی.-الگوی بدیعه پردازی یا نوآفرینی[18] ح-آشنایی با الگوهای متفاوت مانند: الگوی دریافت مفهوم[19] الگوی تدریس مبتنی برنظریه فرا شناخت[20]   الگوی یادسپاری[21] ، الگوی تدریس بازی نقش یا ایفای نقش[22]،   الگوی پیش سازمان دهنده[23]، الگوی بارش مغزی[24] ، یادگیری از طریق همیاری[25]  وتدریس کاوشگری واستفاده ازآنها برحسب موقعیت وشرایط