شکل 2.2) شبکه زنجیره تامین یک سازمان (اشراقی نیا و فرامرزی، 1384) با توجه به توضیحات فوق و توجه به شکل­های مطرح شده در زنجیره تامین، می­توان اجزای زنجیره تامین را در 3 گروه قرار داد: الف – زنجیره تامین بالا دست: این بخش شامل تامین کنندگان مواد اولیه و تامین کنندگان آنها می­باشد. ب – زنجیره تامین داخلی: این قسمت شامل همه فرآیندها و پردازش­هایی است که بوسیله یک سازمان در جهت تبدیل داده­ ها به ستاده­ها صورت می­گیرد. ج – زنجیره تامین پایین دست: این قسمت شامل همه واحدهای درگیر در توزیع و تحویل محصول یا خدمت به عمده فروشان، خرده فروشان و مشتریان نهایی می­باشد. 6.2. روابط زنجیره تأمین از میان ابعاد مختلف زنجیره تأمین، مدیریت روابط تأثیر شگرفی بر سطح عملکرد آن دارد. به    گونه ای که بسیاری از شکست های آغازین در زنجیره تأمین، معلول انتقال ضعیف خواسته ها و انتظارها و نتیجه رفتارهایی است که بین هر دو طرف درگیر در زنجیره به وقوع می پیوندد. روابط زنجیره تأمین معمولاً با وابستگی زیاد بین شرکتها همراه است. امروزه، همکاری مشترک دیگر یک فرایند بین گروهی از شرکای سنتی نیست، بلکه در طول کل زنجیره در نظر گرفته می شود (تاکار[23] و همکاران، 2008). تا کنون چارچوبهای نظری مختلفی همچون هزینه مبادله، اقتصاد سیاسی، جامعه شناسی اقتصادی، مبادله اجتماعی و نظریه مبتنی بر منبع، برای توضیح ماهیت روابط زنجیره تأمین مورد استفاده قرار گرفته اند (تاکار و همکاران، 2008؛ فاینس[24]، 2004). مرور ادبیات، دیدگاه های مختلفی را در مطالعه روابط زنجیره تأمین نشان می دهد. به طور کلی، می توان چنین برداشت کرد که مطالعات پیشین بر جستارهای زیر متمرکز هستند:

• توضیح اهمیت عوامل مختلف روابط زنجیره تأمین همچون اعتماد، متقابل بودن، عدالت، همکاری و مانند آن (هارلند[25]، 1996؛ ولودو[26] و همکاران، 2004؛ مولر [27]و همکاران، 2003؛ گریفیت[28] و همکاران، 2006؛ کان و سو[29]، 2005؛ استون بریکر و افیفی[30]، 2004؛ و …)
• بررسی تأثیر مفاهیم مختلفی همچون مشارکت راهبردی، توسعه محصول جدید، یادگیریسازمانی، راهبرد تولید و … بر روابط زنجیره تأمین (پریس و موری[31]، 2005؛ ساهای[32]، 2003؛ رابسون و رانسلی[33]، 2001؛ الورانیو و هرتفیلد[34]، 2001؛ و …)
• بررسی تأثیر روابط زنجیره تأمین بر عملکرد زنجیره، شرکت خریدار یا تأمین کننده، ایجاد نوآوری و … (سایو[35] و همکاران، 2002 ؛ کورستن[36] و همکاران، 2011 ؛ چانگ و چن[37]، 2008؛ کانان و تان[38]، 2006؛ و …)

با مرور ادبیات و تمرکز بر شناسایی عوامل تشکیل دهنده روابط زنجیره تأمین، به سیزده عامل مهم که توسط پژوهشگران مختلف ارائه شده یا مورد استفاده قرار گرفته است، بر می خوریم. این عوامل در جدول (2.2) ارائه شده اند: جدول 2.2) عوامل روابط زنجیره تأمین (الفت و براتی، 1391)