1-آزادی اکادمیک به این معنا نیست که اعضای هیئت علمی بتوانند دانسجویان را آزار ،اذیت ،تهدید ،ارعاب یا مسخره کند ،یا نظرات خود و دیگران را به ان ها تحمیل کند. 2اعضای هیئت علمی نمیتوانند تحت لوای ازادی آکادمیک حق دانشجویان را در مطالعه اصول مربوط به رشته های مختلف در دوره کارشناسی یا کارشناسی ارشد یا دیگر دوره ها انکار کند. 3-آزادی آکادمیک و حق تصدی از استاد بی کفایت در از دست دادن کارش حمایت نمیکندودر نتیجه آزادی آکادمیک تضمین بی حد و حصر اشتغال در طول امر را اعطا نمیکند. 4-آزادی اکادمیک ،از اعضای هیئت علمی درخصوص چالش هایی با همکاران و یا دانشجویان در مقابل مخالفت و یا فلسفه و شیوه های آموزشی یکدیگر دارند محافظت نمیکند. 5-آزادی آکادمیک از اعضای هیئت علمی در مقابل شکستن قانون حمایت نمیکند. 6-آزادی آکادمیک به دانشجویان یا اعضای هیئت علمی حق چشم پوشی از مقررات کالج یا دانشگاه را فراهم نمیکند. 7-آزادی آکادمیک دانشجویان یا اعضای هیئت علمی را در برابر اقدامات انظباطی محافظت نمیکند.اما این مستلزم ان است که اقدامات انظباطی بصورت عادلانه و طی مراحل قانونی باشد. 8- آزادی اکادمیک از اعضای هیئت علمی در مقابل تحریم ناشی از سورفتار حرفهای ،محافظت نمیکند. 9-آزادی آکادمیک و حق تصدی ،از اعضای هیئت علمی در برابر محدودیت های مختلف در جهت حفظ شایستگی اعضای هیئت علمی به صورت محرومیت از اعطای فرصت مطالعاتی دوره های آموزشی مطلوب  و اجکام نهاد های مسئول دانشکده و دانشگاه در خصوص استاد ،در صورتیکه محدودیت مطابق با موافقت نامه ها و مقررات اساسی دانشکده باشد و توسط دانکده تنظیم شده باشد ،محافظت نمیکند. 10-ازادی اکادمیک و حق تصدی از اعضای هیئت علمی که به طور مکرر در کلاس حاضر نمیشوند و یا برای تدریس در کلاس و یا موضوع اختصاص داده شده غایب هستند ،محافظت نمیکند. 11-قطع سخنرانی شخص دعوت شده سازگار با ازادی اکادمیک نیست البته بحث و گفتگو در طی سخنرانی به معنای جلوگیری از ادامه آن نیست. 12-آزادی آکادمیک ،از تحقیقات اعضای علمی به اتهام سوء رفتار و عدم رعایت اصول و قوانین علمی و سیاست های دانشگاه محافظت نمیکند ،و در مثابل مجازات مناسب برای چنین اتهاماتی که در یک جلسه توسط مسئولین مربوطه دانشگاه براساس قوانین و آیین نامه های موجود ، حمایت نمیکند. این نکات از اسناد و مدارک صد سال ،سیاست و گزارش های انجمن آمریکایی استادان دانشگاه اقتباس شده است .انجمن امریکایی استادان در سال 1915 تاسسی شد و از همان زمان تا به امروز ، منبع اصلی اسناد ترسیم اصول اساسی حقوق دانشگاه و مسئولیت ها بوده است.[61]

بند اول : حدود آزادی آکادمیک در موسسات آموزشی و پژوهشی

برای تامین استقلال فکری استادان و دانشجویان وبه منظور حفاظت از اصل حمایت فکری ،اصول و روش های خاصی در دانشگاه ها و موسسات باید رعایت شود. این اصول دانشگاه های و دولتی و دانشگاه های خصوصی را در بر میگیرد که قواعد آزادی اکادمیک را رعایت میکنند . برای تایین حدود و ثغور ازادی آکادمیک ،دامنه و ماهیت این حدود باید کاملا صریح و روشن مشخص شود تا مورد سوء استفاده واقع نشود. در ادامه به ذکر چند نمونه از چارچوب های این اصل میپردازیم. 1-دانشگاه باید استخدام اساتید و پذیرش دانشجویان و اخراج انها و ارتقاء و دوره تصدی اساتید را براساس صلاحیت و دانش مناسب در زمینه تخصص مربوطه انجام دهد و در علوم انسانی ،علوم اجتماعی و هنر ،با یک دیدگاه باز نسبت به ترویج و تکثر روش و چشم اندازی مربوط اقدام کند .هیچ دانشگاهی در استخدام یا اخراج ،رد ترفیع و یا تصدی اساتید و پذیرش و رد دانشجویان بر اساس اعتقادات سیاسی یا مذهبی انها تصمیم نگیرد. 2-هیچ یک از اعضای هیئت علمی ا کمیته های تصد جستجو و استخدام براساس عقاید سیاسی یا مذهبی حذف نشود. 3-دانشجویان صرفا بر اساس دانش مناسب ، استعداد ، مطالعه و تلاش و نه بر اساس اعتقادات سیاسی یا مذهبی شان در رشته مربوطه پذیرفته و تحصیل کنند. 4-برنامه های اموزشی و مطالعه در علوم انسانی و اجتماعی باید با عدم قطعیت و جستجوی تمام دانش بشری در این زمینه ها به دانشجویان ارائه شود و انها با منابع و دیدگاه های مختلف و مخالف مربوطه آشنا شوند.اساتید باید به دنبال یافته ها و دیدگاه های خود در ارائه نظرات ،دانشجویان را از دیدگاه های دیکر آگاه سازند رشته های دانشگاهی باید تنوع لازم برای پاسخگویی به دغدغه ها و سوالات ذهنی داوطلبان ورورد به دانشگاه را داشته باشد. 5-طیف وسیعی از دیدگاه های علمی به دانشجویان ارائه شود و مورد بررسی قرار گیرد که این از مسئولیت عمده ی اعضای هیئت علمی است دانشکده دوره های خود را به دور از تلقین های سیاسی ،ایدیولوژیک ،مذهبی و غیر مذهبی برقرار کند.