در این حالت در بارنامه دریایی اسم شخص خاص که می تواند فروشنده، فرستنده یا ثالثی باشد درج شده و این شخص با ارائه نسخه اصلی بارنامه قادر به تحویل گرفتن کالا خواهد بود. این بارنامه در عمل به ندرت صادر می گردد چرا که با توجه به گستردگی تجارت، تحویل و ترخیص کالا بوسیله یک نفر موجب بروز مشکلات عدیده در نقل و انتقال مالکیت قانونی کالا خواهد گردید(معلم نیا،1378،ص47).نظر به اینکه بارنامه به نام فرستنده کالا صادر می شود ویا به نام شخصی که به عنوان گیرنده کالا در بندر مقصد بسر می برد لذا این بارنامه به نام بوده ودارنده قانونی آن کسی است که نامش در آن ذکر شده است وقابل انتقال نمی باشد. 2-5-2-انتقال بارنامه دریایی به حواله کرد شخص معین در این نوع بارنامه دریایی، نام شخص با درج عبارت «به حواله کرد» یا عباراتی مانند «فلان شخص یا هر کسی که او تعیین نماید» که متضمن حق انتقال باشد پس از آن ذکر می گردد. مزیت این روش قابل انتقال بودن بارنامه دریایی با ظهر نویسی آن است(امید،1352،ص165). بارنامه دریایی ممکن است به حواله کرد افراد مختلف صادر گردد فی المثل بارنامه می تواند «به حواله کرد» فرستنده، حمل کننده، بانک یا خریدار صادر شود. در تجارت بین المللی اغلب بارنامه ها به حواله کرد بانک صادر می گرد. دلیل این اقدام نیز ارتباط غیر مستقیم خریدار و فروشنده و متفاوت بودن سیستم مبادله پولی است و به لحاظ اینکه شرایط پرداخت وجه بین طرفین ممکن است وصولی یا از طریق اعتبارات اسنادی (ال.سی) باشد در این صورت فروشنده بانک را به عنوان واسطه ای قابل اعتماد انتخاب و با صدور بارنامه به حواله کرد بانک این اختیار را به بانک می دهد تا فقط در صورت پرداخت و تأمین وجه معامله از طرف خریدار با ظهر نویسی بارنامه به نام وی مالکیت قانونی کالا را به ایشان منتقل نماید. مزیت صدور بارنامه دریایی به این روش در این است که در شرایط «اعتبار اسنادی» (ال.سی) چنانچه خریدار نسبت به تأمین وجه به هر دلیل اقدام ننماید امکان استرداد کالا از متصدی حمل و اعاده مالکیت یا فروش آن جهت وصول مطالبات فرستنده از مشتری وجود خواهد داشت(اسماعیلی،1366،ص8). 2-5-3-انتقال بارنامه دریایی به صورت حامل دراین نوع بارنامه مانند اسناد در وجه حامل دارنده آن مالک بارنامه دریایی و در نتیجه مالک کالای مندرج در آن شناخته شده و انتقال آن نیز حسب ماده 320 (ق.ت) به صرف قبض و اقباض حاصل می گردد. یک بارنامه ممکن است به یکی از چهار صورت ذیل در وجه حامل تلقی گردد(فخاری،1375،ص46). 1-در بارنامه صراحتاً عبارت « در وجه حامل» قید شده باشد. 2-هیچ نامی به عنوان گیرنده یا استفاده کننده قید نشده باشد. 3-عبارت «حواله کرد» در بارنامه دریایی قید شده لیکن نام کسی که «به حواله کرد» او بارنامه دریایی صادر شده درج نگردیده باشد بدین معنی که صرفاً عبارت «حواله کرد» در بارنامه قید شده باشد. 4-در صورتیکه در بارنامه دریایی قید «شخص معین» همراه با عبارت «به حواله کرد» ذکر گردیده و آن شخص بدون درج نام شخص خاص ظهر بارنامه دریایی را امضاء نموده باشد. حامل بودن بارنامه دریایی در جهت رعایت «اصل سرعت» در تجارت معتبر شناخته شده است لکن خطر گم شدن و به سرقت رفتن بارنامه خطر عمده ای است که صاحب اصلی آن راتهدید می کند. در صورتی که در بارنامه «به حواله کرد» چنین خطری مالک را تهدید نمی کند چرا که در این بارنامه تا زمانیکه عمل ظهر نویسی توسط کسی که اسم آن در بارنامه قید شده است انجام نگیرد صرف تصرف باعث ایجاد «حق تصرف» یا «انتقال مالکیت» نخواهد شد(اسمیتونف،1993،ص574). قابل توجه اینکه استنباط برخی از بند 5 ماده 60 (ق.د) این است که حتماً باید نام گیرنده در بارنامه دریایی قید گردد و با این الزام قانونی صدور بارنامه دریایی در وجه حامل ممنوع است(معلم نیا،1378،ص144) در صورتیکه این استنباط صحیح نمی باشد چرا که از یک سو در ماده 61 (ق.د) صریحاً به صدور بارنامه دریایی دروجه حامل اشاره شده است و از سوی دیگر عبارت «تحویل گیرنده» در این ماده لفظ عام بوده و شامل «حامل» نیز خواهد بود.

2-6- انواع بارنامه دریایی

بارنامه دریایی از جهت موقعیت کالای موضوع بارنامه  و از جهت وضعیت وکیفیت کالای موضوع حمل وتعدد وسایل حمل بارنامه دریایی متنوع می باشد که در این بخش به سه دسته عمده تقسیم بندی  وتشریح می گردد.

2-6-1- انواع بارنامه از جهت وضعیت و کمیت کالای موضوع حمل