مهم ترین رکن اساسی هر قرارداد تراضی دو طرف و توافق اراده ی آنان است، سایر شرایط مندرج در ماده 190 قانون مدنی از این حیث در درجه ی دوم اهمیت قرار دارد و در حقیقت ضروری است که قانون گذار برای نفوذ رضای متعاقدان و صحت تعهدهایشان مقرر داشته است.[28] تراضی در عقود تبرعی از جمله وصیت اهمیت خاص دارد در این عقود برخلاف عقود معوض، یکی از دو طرف قرارداد بدون قصد جلب منافع مادی تعهدی به نفع طرف مقابل می کند، در وصیت که به طور معمول در حال ناتوانی یا کهولت، انشاء‌می شود قانون گذار باید توجه بیشتری به درستی و سلامت رضای او کند. قبول در وصیت زمانی اعتبار دارد که موصی زنده نیست و باید اراده ی او اجرا شود. به طور معمول موصی به از زمان مرگ به موصی له انتقال یابد و به وارثان نرسد ولی این مطلب را قانون گذار پس از قبول موصی له نافذ می داند. احتمال دارد قبول، مدت ها پس از مرگ اعلام شود پس این پرسش مطرح می شود که مفاد تراضی چیست؟ آیا در گذشته موثر واقع می شود و کاشف از انتقالی است یا در آینده اثر می کند و تابع قواعد عمومی است؟[29] وصیت تملیکی بدون قبول موصی له واقع نمی شود مطابق ماده 827 قانون مدنی و او می تواند آنچه را پیشنهاد شده است قبول یا رد کند اجرای این اختیار در مرحله ی نص به شخص موصی له ارتباط دارد. ولی اگر اهلیت نداشته باشد قبول وصیت با ولی یا قیم او است همچنین، هرگاه موصی له به دلیل ورشکستگی ممنوع از مداخله در امور مالی خود باشد. مدیر تصفیه قائم مقام قانونی ورشکسته بوده و حق دارد به جای او از اختیار مزبور استفاده کند.[30] سپس، در اعتبار قبول موصی له بعد از فوت موصی تردید نمی توان کرد[31] هرچند که با قواعد عمومی تراضی در سایر قراردادها مخالف به نظر آید.[32]. 2-1- موانع نفوذ اراده در وصیت موصی در انشاء وصیت تملیکی باید قصد تملیک مالی را داشته باشد و نمی تواند وارثان خود را از ارث محروم سازد. (ماده 837 قانون مدنی). به موجب ماده 199 قانون مدنی (رضای حاصل در نتیجه ی اشتباه یا اکراه موجب نفوذ معامله نیست) و قواعد مربوط به تاثیر اکراه و اشتباه را در کلیات قراردادها می خوانیم. 2-1-1-اشتباه: مواردی که اشتباه، موجب بطلان وصیت است: مواردی که اشتباه موجب بطلان (یا عدم نفوذ) معامله است، در مواد 200، 201 قانون مدنی به اجمال بیان شده است اشتباهی در تراضی موثر است که مربوط به نوع عقد خود موضوع معامله یا شخصیت طرف معامله باشد.

1. اشتباه در مورد نوع عقد و موضوع معامله در وصیت بسیار کم است و اغلب درباره شخصیت طرف معامله و بشیتر از همه در جهت و علت پیش آمده است.
2. اشتباه دیگر، اشتباهی ست که در بیان اراده موصی است موصی می خواهد مالی معین را به شخصی تملیک کند و در وصیت­نامه نام موصی له یا موضوع وصیت را اشتباه قید می کنند.
3. اشتباه در شخص موصی له موجب بطلان وصیت است زیرا وصیت و همچنین در سایر عقود رایگان، شخصیت طرف، علت عمده عقد است. (ماده 201 قانون مدنی)
4. اشتباه در علت: راجع به تاثیر اشتباه در علت قراردادها قانون مدنی حکم صریحی ندارد ولی از ماده 201 که اشتباه در شخص طرف را در صورتی مخل به صحت معامله می داند که شخصیت او علت عمده عقد باشد اشتباه در محرک و علت قطعی هر معامله موجب بطلان آنست. بنابراین اگر موصی نسبت به علتی که او را به انشاء‌وصیت برانگیخته، تصور غلطی داشته باشد به گونه ای که اگر حقیقت را می دانست به وصیت تصمیم نمی گرفت وصیت باطل است، خواه اشتباه قانونی باشد یا موضوعی[33].